مباني اقتدار در فرهنگ سياسي ايران (از تاسيس قاجاريه تا اواسط دوره ناصري)

THE ROOTS OF AUTHORITY IN THE IRANIAN POLITICAL CULTURE (IN THE FIRST ERA OF THE QAJAR REIGN)

پژوهش حاضر به مطالعه و بررسى جامعه ايران در دوران نخست حكومت قاجار اختصاص دارد. مهمترين ويژگى دوره مذكور اين است كه هنوز زير ساختهاى سياسى و اجتماعى سنتى، تا حد زيادى دست نخورده مانده و فرهنگ جامعه تحت تأثير فرهنگ و تمدن غرب قرار نگرفته است. طبعا رفتار سياسى برآمده از آن از هماهنگى و سنخيّت بالايى با پيشينه تاريخى ايران برخوردار بوده است. در اين برهه تاريخى، مبانى اقتدار در فرهنگ سياسى ايران به لحاظ نظرى به دو دسته دينى و سنّتى تقسيم مى شود كه در مقاله حاضر مورد بررسى قرار گرفته است.

This research is to study the Iranian society in the first era of the Qajar Reign. An important feature of this era lies in its traditional socio-political structure's not being affected by the Western civilization. Thus, the political behaviour of this society is naturally and to a great extent harmonious with the Iranian historical background. In this historical juncture, the roots of authority in the Iranian political culture can theoretically be based in religion and traditions. These two sources of authority are the subject matter of this study.