رابطة اخلاق و فرهنگ ترافيك شهروندي با سوانح رانندگي « بررسي تطبيقي ايران و برخي از كشورها »

زمينه و هدف: در بين عوامل مؤثر بر ترافيك يعني محيط، وسيلة نقليه ، راه و انسان، عامل اخير يعني انسان، عاملي پيچيده است. از همين رو فرهنگ ترافيك نيز كه به طور مشخص به انسان و رفتارهاي او بستگي دارد، پديده اي پيچيده محسوب مي شود. كشورهاي مختلف جهان طي دهه هاي گذشته سعي كرده اند تا در كنار توجه به بهبود وضعيت محيط و وسيله نقليه، فعاليت ها و اقدامات مهمي نيز در زمينه اصلاح رفتارهاي افراد در عرصه ترافيك داشته باشند. منتها روشن است كه آثار سرمايه گذاري در عرصه اخير به دليل پيچيدگي هاي رفتار انساني، به تدريج نمايان مي شود. روش: اين مقاله به تبيين فرهنگ ترافيكي شهروندان در كاهش سوانح رانندگي با روش توصيفي - تحليلي و بر اساس جمع آوري، تجزيه وتحليل مجدد داده هاي موجود به اخلاق و ترافيك شهروندي در ايران و برخي از كشورهاي جهان مي پردازد. يافته ها: مهم ترين ويژگي اين كشورها در عرصه فرهنگ ترافيك، مشخص بودن متولّيان، مشاركت نهادهاي غيردولتي، تأكيد بر آموزش در سنين پايين، تأكيد بر افزايش هزينه تخلفات رانندگي و استفاده از تبليغات است. اگرچه مرگ و مير ناشي از حوادث رانندگي نسبت به سال هاي قبل تا حدودي كاهش داشته، اما كماكان در كشور ما شاخصه اي مرتبط با حوادث ترافيك نسبت به بسياري از كشورهاي منطقه و جهان، وضعيت خوبي ندارد. نتيجه: ارتقاي سطح آگاهي شهروندان از قوانين، سرعت عمل پليس، ايجاد مراكز مردم نهاد، اصلاح زيرساخته اي حمل ونقل و جدي گرفتن قوانين مي تواند اقدامات مؤثري در كاهش جرايم و تصادفات رانندگي باشد.