نقد و تكمله‌اى بر «فى مصادر التراث السياسى الاسلامى»

A commentary on Fi Masader Al-Toras Al-Siasi Al-Islami

هژمونى آموزه‌هاى علمى سياسى مدرنيستى وفرامدرنيستى غربى پارادايم غالب علمى وآموزشى سياسى دانشگاه‌ها وحتى تدريجاً مراكز علمى، آموزشى وپژوهشى حوزوى را در مى‌نوردد. بحرانى بودن وبحران زايى دانش سياسى جديد، از سويى، پيشينه وپشتوانه مدنى ايرانى واسلامى، از سوى ديگر ونيز هوشمندى، نوگرايى وباورمندى نيروها ونهادهاى ايران اسلامى، تجديد يا تأسيس دانش سياسى را ايجاب مى‌كنند. اصلاح ساختار سياسى وعلمى كشور همراه با ترسيم واجراى طرح وبرنامه راهبردى، زايش يا بازسازى اين چنين دانش سياسى متعادل، متعال وكارآمدى را فراهم مى‌سازد. مقاله حاضر گذرى به اين فرايند دارد؛ فرايند گذار دانش سياسى طبيعى ماكياوليستى ـ هابزى به دانش طبيعى سياسى ونمودشناسانه پوزيتيويستى، واين دانش به دانش يا آموزه‌هاى علمى سياسى فرامدرنيستى، وآن به علم سياسى اسلامى وايرانى يا علم سياسى انسانى، متعادل ومتعالى. دانش سياسى اسلامى وايرانى متشكل است از فلسفه سياسى عقلانى واستدلالى، فلسفه سياسى وحيانى وتفهمى ودانش سياسى تجربى وعرفى اعم از انسان‌شناسى سياسى، جامعه‌شناسى سياسى، اقتصاد سياسى ومديريت سياسى.