كليدواژه :
سياست اخلاقى , حكمت متعاليه , فلسفه سياسى , فضيلت و صدرالمتألهين
چكيده فارسي :
فلسفه سياسى مبتنى بر حكمت متعاليه از نوع فلسفه‌هاى سياسى اخلاق‌گرا، غايت مدار و در نتيجه فضيلت محور است. ترسيم مكتب هدايت در عرصه سياست در تقابل با مكتب قدرت، نگاه ابزارى به دنيا و معيشت آدميان در جهت تقرّب به خدا، خدامحورى در تقابل با تفكر انسان خود سامان و خود بسنده، تأكيد بر مختار بودن انسان و در نتيجه برقرارى تناسب ميان نوع نظام سياسى و محتواى باطنى مردم، اصل رهبرى الهى در مراتب سه‌گانه انبيا، اوصيا و اوليا و اصرار بر تحقق فضايل اخلاقى در سطوح رهبرى، نظام سياسى، قوانين، نهادها، ساختارها، مردم و عملكردها از اهم شاخص‌هاى سياست فضيلت‌گرا و متعاليه است كه در مقاله حاضر به آنها پرداخته شده است.
چكيده لاتين :
Political philosophy based on transcendental wisdom is a type of ethical, teleological, and thus, virtue-based philosophy. Among the significant characteristics of the virtue-based and transcendental politics dealt with in this paper are the depiction of the School of Guidance as opposed to the School of Power in the real of politics, an instrumental approach to man's worldly life to help him come close to God, God-basedness as opposed to the idea of a self-sufficient man, emphasis on man's being self-determined and as a result setting up a correspondence between the political system and the intrinsic wills of the people, the principle of Divine Leadership in three levels of the Prophets, the Saints ['Owliya'], and the Inheritors ['Owsiya'], and emphasis on the realization of the ethical virtues of the leaders, political system, law, institutions, structures, people, and behaviors.
