عنوان مقاله :
عرفان و سياست
عنوان به زبان ديگر :
Mysticism and Politics
پديد آورندگان :
اكبري معلم، علي حوزه علميه قم
كليدواژه :
انسان و جهان , عرفان و فقاهت , مغولان و تيموريان , انقلاب عرفاني
چكيده فارسي :
كتاب «عرفان و سياست» شامل يك مقدمه و هفت فصل مى‌باشد. در مقدمه پس از طرح سؤال‌اصلى و نحوه تدوين كتاب، گزارش مختصرى از محتواى متن نيز ارائه شده است. نويسنده در پاسخ به اين سؤال كه آيا نگاه عرفانى انديشمندان به انسان و جهان، در انديشه سياسى و اجتماعى آنان تأثير گذار است و در صورت مثبت بودن، تأثير آن چگونه مى‌باشد، مى‌گويد: وجه مشترك همه نظرها و تحليل‌هاى مختلف به ويژه در سده اخير در پاسخ به سؤال مذكور، اين است كه عرفان در عرصه سياست تأثير گذار است؛ البته نظرهاى آنان در نحوه تأثير عرفان بر انديشه سياسى و اجتماعى مختلف مى‌باشد.
نويسنده كتاب را به هفت فصل تقسيم كرده و در هر فصل، نخست به يكى از تحليل‌ها در قالب يك نظر اشاره نموده و سپس به نقد و بررسى آن پرداخته است. ايشان قبل از اين كه به بررسى ديدگاه‌ها بپردازد، وجه مشتركى را براى همه آنها بيان مى‌كند كه در واقع، مبنايى براى نقد و بررسى نظريه‌هاى ديگران به شمار مى‌آيد. وجه مشترك همه گروه‌هاى مختلف اجتماعى اين است كه آنان به تناسبِ عملكرد و جهت‌گيرى فرهنگى و اجتماعى خود، با واقعيت تأثير عرفان بر انديشه سياسى و اجتماعى كه در فرهنگ جامعه وجود دارد، مواجه شده‌اند. بنابراين، بسيارى از تحليل‌ها و نظريه‌هاى ارائه شده بيش از آن كه برخاسته از دغدغه حقيقت باشد، به خاطر نيازهاى اجتماعى تحليل گران و نظريه‌پردازان براى مواجهه با اين واقعيت بوده است و به همين دليل، اغلب تحليل‌ها و نظريه‌هاى گروه‌هاى مختلف بدون آشنايى آنان با متون، مبانى و اصطلاحات عرفانى، و بيشتر با نگاه بيرونى محض - آن هم به قصد عمل و كنش اجتماعى تحليل گران ـ بيان شده است. در واقع، اين وجه مشترك به عنوان مفروض نويسنده در طرح نظريه‌ها و نقد و بررسى هر يك از آنها مى‌باشد. اينك مطالب هر يك از فصول به اختصار معرفى مى‌شود.
