نقد ديدگاه ها در چرايي وجود آيات متشابه در قرآن

Critique of the Viewpoints on the Reason for the Existence of Ambiguous Verses in the Qur’an

به فرموده قرآن مجيد، آيات الهي دو دسته اند: محكم و متشابه. متشابهات نيز دو ويژگي دارند: 1ـ دستاويزي براي فتنه جويان بيماردل، 2ـ تاويل پذيري. با توجه به تصريح خود قرآن به وجود متشابهات در آن، پرسشي در افكار پديد آمده است كه راز وجود اين آيات در قرآن حكيم چيست؟ در اين نوشتار پاسخ هاي گونه گون قرآن پژوهان و مفسران گرانمايه را كه به هجده پاسخ مي رسد، بررسي نموده و همه را بر كرسي نقد مي نشانيم و در پايان، جواب درست را پيش مي نهيم. از نظر نگارنده، وجود تشابه ناگزير و طبيعي بوده و به لحاظ ظرف نزول و داشته مخاطبان، جز آن راهي نبوده است، اما اين بدان معنا نيست كه امكان جلوگيري از تشابه وجود نداشته، بلكه به معناي طبيعي بودن بر اساس اقتضاي حكمت است.

According to the Holy Qur’an, the Divine verses are of two types: unequivocal and ambiguous. The ambiguous have two features: 1. A pretext for the ill-hearted rabble-rousers; 2. Interpretability. Given the Qur’an’s emphasis on the existence of the ambiguous in it, a question has been raised as to what the secret of these verses in the Holy Qur’an is. In this paper, we have studied various answers of the respected Qur’an scholars and interpreters, critically reviewed all of them, and finally presented the appropriate answer.