تأملي در منظومه هاي «افسانه» نيما و حيدربابايه سلام» شهريار از منظر رمانتيسم

Male Protagonist Characterization Typology of the Ancient Persian Love Stories: An Analysis of Three Types in Six Stories

ادبيات ملل مختلف در عين دارا بودن ويژگي هاي منحصر بفرد، از جهاتي وجوه اشتراك عمده اي با هم دارند؛ چرا كه در حوزه هاي گوناگون در تعامل با هم بوده و بر هم اثر گذاشته و از هم تأثير پذيرفته اند. از جمله موضوعاتي كه محور مطالعات متعددي قرار گرفته، مكتب هاي ادبي برخاسته از غرب و تأثير آن بر ادبيات سرزمين هاي دور و نزديك، از جمله ادبيات معاصر ايران است؛ چنان كه شاعران و نويسندگان زيادي را تحت تأثير قرار داده است. به طور مشخص، نيما و به تبعيت از او شهريار، به دليل آشنايي با زبان فرانسه و مطالعاتي در آثار ادبي غربي، از مكاتب مختلف ادبي اروپا، بخصوص رمانتيسم تأثير پذيرفته و آثار ماندگاري، از جمله «افسانه» و «حيدربابايه سلام» را به يادگار گذاشته اند. در پژوهش پيش رو كوشيده ايم با تكيه بر مطالعات اسنادي و با بهره گيري از شيوه تحليل محتوايي مبتني بر استقرا به روش تطبيقي و بازخواني دو شاهكار مذكور كه به نوعي نماينده دو حوزه جغرافياي سياسي و فرهنگي متفاوت هستند، به زمينه هاي بروز و حضور مؤلفه هاي مكتب رمانتيسم در اين دو اثر بپردازيم. برآيند پژوهش نشان مي دهد، هر چند فضاي كلي حاكم بر هر دو اثر، رمانتيك است، اما اين اصل در حيدربابايه سلام شهريار كه متأثر از افسانه نيما است، جلوه و نمود بارزتر و محسوس تري دارد.

Although literatures all around the world have unique traits, they also have prominent common grounds with each. These common grounds indicate their interaction in different areas, which results in them affecting each other and being affected from each other. In Iran, it has been a scholarly pursuit to study the impact of western literary schools on the country’s contemporary literature and its poets and writers. Due to their knowledge of western literary works and schools and the French Language, Nima Yooshij and Mohammad Hossein Shahriar have heavily been affected by romanticism. Under such an impact, they wrote memorable works such as Afsaneh and Heydar Babyeh Salam. Through utilization of document content analysis, the present study turns into an inductive comparative study that reads these two works, as the representatives of two different political and cultural settings, intertextually so that the context of their effectuality from romanticism can be recognized. The conclusion shows that although both works have been impacted by romanticism, it is Shariar’s work that has indicated this impact vividly due to its effectuality from both romanticism and Nima’s Afsaneh.