بررسي و تحليل سبك فكري و محتوايي سه آيين شاهنامه فردوسي با ايلياد و اديسه هومر

حماسه هاي بزرگ جهان از جمله: شاهنامه فردوسي و ايلياد و اديسه هومر تجلي گاه فرهنگ و سنت هاي اجتماعي و جهان انديشگي مردمان سرزميني است كه اين آثار را در آنجا پديد آورده اند. بنابراين، با واكاوي مختصات فكري آيين هايي كه در اين آثار بازتاب يافته اند، مي توان روحيات، افكار و عقايد مردم دو سرزمين باستاني ايران و يونان را باز شناخت. در اين پژوهش كوشش شده است ضمن بررسي آيين هاي باستاني ايران و يونان از جمله: آيين سوگند و پيمان، آيين مهمان نوازي و پيشكش دادن و آيين موسيقي فرهنگ باستاني اين دو تمدن ديرينه از منظر مؤلفه هاي انسان شناسي، جامعه شناسي، دين شناسي، روان شناسي، واكاوي شود و جنبه هاي اشتراك و افتراق آنان مورد بحث و مداقه قرار گيرد. در اين مقاله با روش كتابخانه اي سعي شده است كه با بررسي و تطبيق سه آيين ميان شاهنامه، ايلياد و اديسه، به گستره انديشه و سبك مختصات فكري اين آثار پرداخته شود. نتيجه بررسي نشان مي دهد كه ميان تمدن هاي بزرگ تاريخ باستان كه نژاد و منشأ تاريخي يكساني دارند، تشابهات و افتراقات نه چندان عميقي در آثار به جاي مانده از آنها ديده مي شود. تشابهات بيشتر از لحاظ ساختار و شيوه آداب و رسومي كه در لايه هاي ظاهري آيين انجام مي دادند، ديده مي شود و علل افتراق آيين را مي توان به فاصله زماني ميان آثار و نويسندگان شان و بعد مكاني نسبت داد كه اين امر بر درون مايه هاي فكري و معنوي آيينها تأثير بسزايي دارد.