تاملي بر نقش گروههاي كار فرا زماني در توسعه دانش از طريق تدوين دانشنامه‌ها و شرح‌نويسي بر كتابهاي علمي و دانشگاهي

هدف از اين پژوهش، شناسايي اعتبار گروههاي كار فرا زماني براي تدوين آثار علمي ديرپا و بلندمدت است. معمولاً، نگارش و بازپردازي دايرةالمعارفهاي بزرگ و توسعه دانش از طريق كتابهاي درسي، از عهده يك نسل انساني فراتر است؛ از اين‌رو، براي تدوين اين نظامنامههاي علمي ديرپا، استفاده از گروههاي كار فرا زماني ضرورت مييابد. اين پژوهش با در نظر گرفتن سابقه نگارش پنج دايرةالمعارف بزرگ دنيا، بر ضرورت تأمل ويژه بر ساختار و شيوه راهبري گروههاي فرا نسلي دانشمندان و پژوهشگران تأكيد دارد؛ گروههايي كه امكان نوعي همافزايي را فارغ از ضرورت هم‌گرايي زماني فراهم ساخته، امكان توسعه و هماهنگسازي رسمي و غيررسمي فعاليتها را در دورههاي زماني طولاني فراهم ميآورند تا به‌تدريج دايرةالمعارفها را تدوين كنند يا در دورههاي پياپي آموزشي، دانش انباشته در كتابهاي درسي را از طريق شرح و تفسير و حاشيه‌نويسي بر آنها، به شكلي منتقح‌تر و درخورتر ارائه نمايند. يافته‌هاي حاصل از مطالعه روشهاي تدوين اين دايرة‌المعارفها، حاكي از آن هستند كه براي توفيق در اين مهم بايد ساختاري برنامه‌ريزي شده را براي دوره‌هاي فرا نسلي مدنظر قرار داد.