نقدي بر كتابهاي ‌درسي دانشگاهي رشته علوم ‌تربيتي در ايران

هدف پژوهش حاضر، نقد و شناسايي قوت و ضعف كتابهاي درسي دانشگاهي رشته‌ علوم ‌تربيتي كشور است. روش مورد استفاده در اين پژوهش، تحليل‌ محتواست. جامعه آماري شامل كليه كتب‌ درسي علوم ‌تربيتي در حال تدريس دانشگاههاي‌ كشور است كه80 كتاب پركاربرد به شيوة نمونه‌گيري هدفمند براي نمونه انتخاب ‌شده‌اند. ابزار اندازه‌گيري داده‌ها چك‌ليست (فرم) نقد كتب‌ درسي دانشگاهي شوراي بررسي متون و كتب علوم‌ انساني است كه روايي آن از طريق روايي محتوايي و پايايي آن از طريق اجراي آن در 20 كتاب درسي و براساس آلفاي كرونباخ برابر با 88/0 برآورد شده است. براي انجام نقد، هركتاب توسط دو استاد متخصص، نقد و با تلفيق نظرات آنها، پاسخهاي سؤالات به دو صورت كمّي و كيفي استخراج شده است. براي تحليل داده‌ها در بخش كيفي از روش هولستي و در بخش كمّي از رويكرد «تحليل ‌محتواي ‌كمّي» رايف، ليسي و فيكو استفاده شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش، مهم‌ترين نقاط قوت كتابهاي درسي در بخش شكلي و محتوايي، مواردي چون سليس و قابل‌ فهم بودن نگارش اثر، رعايت قواعد ويرايشي و نگارشي و معادل‌سازي مناسب و استفاده از اصطلاحات تخصصي است؛ و از مهم‌ترين نقاط ضعف آنها در همين بخشها مي‌توان به داشتن غلطهاي چاپي، نامناسب بودن طرح جلد، صحافي و كيفيت چاپ، و ‌استفاده نكردن از ابزارهاي علمي، و ‌تطابق نداشتن با سرفصل هاي شوراي‌عالي برنامه ريزي اشاره كرد.