رابطه دين و سياست در عصر «پسا-سكيولار»

Relationship between Religion and Politics in Post-Secular Era

مدتي است كه تعدادي از نظريه­ پردازان غربي در حوزه­ ي علوم اجتماعي مكرراً از ديگر انديشمندان مي خواهند­ چشمشان را به اين حقيقت بگشايند كه دين از حوزه­ ي عمومي جامعه قابل كنارگذاري نيست، بلكه برعكس، گروه­ هاي ديني و مسائل­ آن­ها يك‌بار ديگر نقش مركزي را در حوزه­ ي اجتماعي بازي مي كنند. پسا سكيولاريزم اشاره به اين موضوع دارد كه آنچه به حاشيه­ راندن و كنارزدن دين از قلمرو عمومي تلقي مي­ شد، دچار تحولي شگرف شده است. نهاد دين و نهاد سياست از ديرباز دو مقوله­ي مهم در زندگي بشر بوده و به جهت اهميت آن­ها در شكل بخشيدن به حيات اجتماعي، همواره ذهن انديشمندان حوزه­ ي علوم اجتماعي و انساني را به خود مشغول داشته ­اند. تفكر پسا­ سكيولار تلاش مي­ كند فرض برتري اولويت هنجاري عقلانيت سكيولار بر دين را به حداقل برساند. اما در عوض به­ جاي تلاش براي بازگشت به دوران قبل از مدرنيته و يا اذعان برتري دين، تلاش آن در اين راستا است كه از فرآيند درك متقابلِ دين و عقلانيت سكيولار و برابري معرفتي متقابلاً تصديق شده به عنوان نتيجه­ ي محتمل اين فرآيند، دفاع نمايد. اين مقاله سعي در بررسي رابطه­ ي دين و سياست در جامعه­ ي پسا سكيولار دارد. مشاهده شد با توجه به اينكه پسا سكيولاريزم محصول پسا مدرنيزم است، نمي­توان بر اساس نظريه­ هاي مدرن و پيشامدرن به تحليل اين رابطه پرداخت و نياز به نظريه­ ي جديدي احساس مي­ شود

A number of Western theorists in the field of social sciences frequently asked from other scholars to open their eyes to this fact that the withdrawal of religion from the public sphere is not possible. On the contrary religious groups and their issues are playing an important role in the public sphere. Post-secularism refers to the fact that what has been considered the marginalization and the overthrow of religion from the public sphere has changed dramatically. Post-secular accounts try to minimize the assumption of a normative priority of the secular over the religious, and advocate a process of mutual understanding, with a reciprocally acknowledged epistemic parity as the possible outcome of the process. This paper attempts to investigate the relationship between religion and politics in the post-secular society. It indicates that as the post-secular era is the product of post-modernism, modern or pre-modern theory cannot analyze the relationship between religion and politics and we need a new theory.