اثر بخشي آموزش گروهي هوش معنوي بر تغيير نگرش دانش آموزان نسبت به مواد مخدر

Effectiveness of the group's spiritual intelligence training on change of attitude towards drugs in students

هوش معنوي، هوشي است كه با آن به مسايل معنايي و ارزشي مي‌پردازيم و آنها را حل مي‌كنيم؛ هوشي كه با آن اعمال و زندگي را در شرايط گسترده‌تر، غني‌تر و معنادارتر قرار مي‌دهيم و با كمك آن رشته‌اي از رفتار يا يك مسير زندگي را معنادارتر از ديگري برآورد مي‌كنيم. هدف پژوهش حاضر تعيين اثر بخشي آموزش هوش معنوي گروهي بر تغيير نگرش دانش آموزان دوره ي دبيرستان نسبت به مواد مخدر بود. بدين منظور طي يك پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و پيگيري، 60 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گيري چند مرحله‌اي انتخاب و از نظر نگرش به استفاده از مواد مخدر، تمايل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمايشي، طي 12 جلسه ي گروهي 90 دقيقه اي تحت آموزش هوش معنوي قرار گرفت. گروهها در پايان آموزش و يك ماه بعد مجددا از نظر نگرش به استفاده از مواد مخدر، تمايل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر مورد آزمون قرار گرفتند. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه آموزش هوش معنوي، در تغيير نگرش دانش آموزان نسبت به اثرات استفاده از مواد مخدر تمايل به مصرف مواد و خطرات استفاده از مواد مخدر موثر بوده و اين تاثير در طول زمان از پايداري مناسبي برخوردار است. به نظر مي رسد كه هوش معنوي نوعي توانايي يكپارچه‌كننده است كه موجب زير سوال بردن انعطاف پذيرانه ي دانسته هاي افراد و بهيته سازي آنها مي شود.

Spiritual intelligence is the intelligence with which we discuss issues of meaning and value, and we solve them. Intelligence which acts and lives in a wider, richer and more meaningful state and with the help of that we can estimate a series of behavior or a path of life more meaningful than others. The aim of this study was to determine the effectiveness of spiritual intelligence training on change of attitude towards drugs in a group of high school students. For this purpose, in a quasi-experimental in pretest-posttest form, along with the control and follow-up groups, 60 students were selected using multi-stage sampling technique and were tested in terms of their attitudes towards drug use, a desire to use drugs and the dangers of drug use. The experiment group underwent 12 sessions of spiritual intelligence training, each session lasting 90 minutes. The groups were tested on attitude towards using drugs, a desire to use drugs and the dangers of drug use at the end of training and one month after completion of it. The result of covariance analysis indicated that spiritual intelligence training tends to be effective on the attitude of students towards the use of drugs, drug use and the dangers of drug use. This effect remained constant over time. It seems that spiritual intelligence is an integrative ability which flexibly questions one’s knowledge and leads towards improvement of it.