نقش واسطه اي اميدواري در رابطه ي بين چشم انداز زمان و آشفتگي روان‌شناختي

The mediating role of hopefulness in the relationship between time perspective and psychological crisis

در حوزه ي مطالعه ي آشفتگي روان­ شناختي افراد، در مواجه با موقعيت ­هاي نامطلوب، توجه به چشم انداز زمان حايز اهميت است. چشم انداز زمان پنج بعد گذشته ي مثبت، گذشته ي منفي، حال لذت گرايانه، حال قضا و قدري و آينده را در بر مي­ گيرد. هدف پژوهش حاضر، تعيين نقش واسطه اي اميدواري در رابطه ي بين چشم انداز زمان و آشفتگي روان­ شناختي بود. بدين منظور، طي يك پژوهش توصيفي، 296 نفر از دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد كرج به روش نمونه­ گيري چند مرحله­ اي تصادفي انتخاب و از نظر چشم انداز زمان، نشانگان مشكلات رواني و اميدواري مورد آزمون قرار گرفتند. تحليل و مدل ­يابي معادله­ هاي ساختاري نشان داد كه اميدواري، رابطه ي بين حال قضا و قدري و آشفتگي روان شناختي و رابطه ي بين آينده و آشفتگي روان ­شناختي را ميانجي­ گري مي ­كند. چشم انداز زمان قضا و قدري، ديدگاهي مملو از حس شكست و درماندگي و نااميدي نسبت به زمان حال است. افراد با چشم انداز زمان آينده گرايش به اهداف بلند مدت دارند. برخوردار بودن از يك تفكر اميدوارانه و داشتن منابع كافي براي تفكر هدف­مدار و آشنايي با مسيرهاي لازم براي رسيدن به اهداف سبب بهزيستي در افراد مي­ شود.

In the study of individual psychological crisis, the perspective towards time is significantly important when facing adverse situations. This perception of time consists of five dimensions including; positive past, negative past, present selfindulgence, fatalistic present, and future. The aim of this study is to determine the mediating role of hopefulness in the relationship between time perspective and the psychological crisis. Therefore, in a descriptive study, 296 students of Islamic Azad University, Karaj branch, were selected through multi-stage random sampling method and tested for their perspective of time, symptoms of mental health problems and hopefulness. Analysis and structural equation modeling showed that hopefulness mediates in the relationship between both fatalistic present and future and psychological crisis. Fatalistic time perspective view the present with a sense of failure, frustration and desperateness. Individuals with future time perspective have tendency towards long-term goals and prospects. Possessing an optimistic view, having access to adequate resources on goaloriented philosophy, and familiarity with the essential methods to achieve the objectives, all promote individuals’ well being.