نقش تعديلي اجتناب تجربه اي در رابطه ي بين حساسيت اضطرابي و استرس ادراك شده

Moderating role of experiential avoidance in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress

استرس ادراك‌شده، حالت يا فرايندي روان‌شناختي است كه طي آن، فرد بهزيستي جسمي و روان‌شناختي خود را تهديدآميز ادراك مي‌كند. هدف پژوهش حاضر، نقش تعديل كننده ي اجتناب تجربه ­­اي در رابطه ي بين حساسيت اضطرابي و استرس ادراك شده در دانشجويان بود. بدين منظور 360 دانشجو از دانشگاه آزاد اسلامي تبريز به روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه ­اي چند مرحله ­اي انتخاب و از نظر استرس ادراك شده، حساسيت اضطرابي و پذيرش و عمل مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه استرس ادراك شده با اجتناب تجربي و حساسيت اضطرابي همبستگي مثبت و اجتناب تجربه ­اي با حساسيت اضطرابي همبستگي مثبت معناداري دارد. نتايج تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نيز نشان داد كه حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربي، به تنهايي و در تعامل با يكديگر، توانايي پيش بيني استرس ادراك­شده را دارند؛ نتايج تحليل شيب ساده نشان داد كه اجتناب تجربي در رابطه ي بين حساسيت اضطرابي و استرس ادراك شده، نقش تعديل كننده داشته و اجتناب تجربه­ اي اثر فزاينده دارد به طوري كه در هر دو سطح پايين و بالاي اجتناب تجربي بين حساسيت اضطرابي و استرس ادراك شده رابطه ي معنادار وجود دارد اما، وقتي حساسيت اضطرابي و اجتناب تجربي در سطح بالايي قرار دارند، ميزان استرس ادراك شده در بالاترين سطح قرار دارد در حالي كه وقتي سطح حساسيت اضطرابي پايين است، استرس ادراك شده در سطوح مختلف اجتنابي تجربي (بالا و پايين) تا حدي نزديكتر است. به نظر مي رسد اجتناب تجربه اي نقشي تعديل ­كننده در رابطه ي بين حساسيت اضطرابي و استرس ادراك شده دارد.

Perceived stress is a psychological state or process in which a person perceives their physical and psychological well being as threatening. The purpose of this study is to examine the moderating role of experiential avoidance in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress among students. For this purpose, 360 students of Islamic Azad University of Tabriz were selected through multistage cluster random sampling method and evaluated in terms of perceived stress, anxiety sensitivity, and acceptance and practice. Regression analysis revealed a positive correlation between perceived stress with anxiety sensitivity and experiential avoidance. Further, it was indicated that experiential avoidance has a significant positive correlation with anxiety sensitivity. Additionally, hierarchical regression analysis showed that anxiety sensitivity and experiential avoidance, alone and in interaction with each other, have the ability to predict the perceived stress. Furthermore, simple slope analysis presented that experiential avoidance has a moderating role in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress; it has an increasing effect so that in both high and low levels of experiential avoidance there is a significant relationship between perceived stress and anxiety sensitivity; however, when anxiety sensitivity and experiential avoidance are at a high level, the amount of perceived stress at the various levels of experiential avoidance (highest and low) is relatively closer. It seems that experiential avoidance has a moderating role in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress.