رشد زبان در كودكان فارسي زبان 6 تا 7 سال

Language Development in Persian-Speaking 6- to 7-Year-Old Children

هدف از اين مطالعه تعيين نقش توانايي هاي شناختي، وضعيت اجتماعي-اقتصادي، محيط سوادآموزي خانه و ويژگي هاي جمعيت شناختي در رشد زبان كودكان فارسي زبان بود. جامعه اين پژوهش كليه كودكان 6 تا 7 سال شهر تهران بود كه 105 نفر به روش چندمرحله اي انتخاب شدند. مادران اين كودكان به دو پرسشنامه محيط سوادآموزي خانه و جمعيت شناختي پاسخ دادند و روي كودكان، مقياس هوشي وكسلر براي كودكان پيش دبستاني و آزمون رشد زبان اوليه-ويرايش سوم اجرا شد. نتايج نشان داد كه همه مولفه هاي هوش كلامي با مولفه هاي رشد زبان همبستگي مثبت دارد اما در بخش غيركلامي، تكميل تصاوير، مازها، طرح هندسي و مكعب ها با برخي از مولفه-هاي رشد زبان همچون واژگان ربطي، واژگان شفاهي، درك دستوري و معناشناسي رابطه مثبت معناداري دارد. به علاوه بين منابع مرتبط با زبان آموزي و سوادآموزي و الگوي مثبت والدين از محيط سوادآموزي خانه با تعدادي از مولفه هاي رشد زبان (مانند واژگان تصويري، واژگان شفاهي و ربطي) رابطه مثبت معناداري وجود داشت. نتايج به دست آمده از تحليل واريانس روند نشان داد كه تحصيلات والدين و ميزان درآمد خانواده موجب بهبود رشد زبان مي-شود، اما بين كودكاني كه به مهدكودك رفته اند و نرفته اند، در رشد زبان تفاوتي وجود ندارد و در اين سن، رشد زبان بين دو جنس متفاوت نيست. درنتيجه، به نظر مي رسد هوش كودكان فارسي زبان تا حدودي مي تواند رشد زبانشان را پيش بيني كند و درآمد خانواده ها و تحصيلات والدين و همچنين، محيط سوادآموزي خانه بر رشد زبان كودكان فارسي زبان تاثيرگذار است.

Aim of the current study was to evaluate the impact of cognitive abilities, socio-economic status, home literacy training environment, and demographic characters on development of Persian-language in children. To achieve the stated goal 105 seven to eights students were selected on the basis of cluster sampling. These children’s mothers responded Home Literacy Environment and demographics questionnaires and Wechsler Preschool and Primary Scale of Intelligence (WPPSI) and Test of Language Development (TOLD-P3) were administered on children. Results showed that all components of verbal IQ correlated with language development positively, but in non-verbal components, picture completion, mazes, geometric design and blocks were correlated positively with some components of language development such as relational vocabulary, oral vocabulary, grammatic understanding and semantics. In addition, language and literacy related resources and parents’ positive model in home literacy environment questionnaire were positively related to a number of language development components (such as picture vocabulary, oral vocabulary and relational vocabulary). The results of trend analysis using ANOVA indicated that parents’ education and family income improved language development, but there is no difference in language development between children who have been in daycare and children who haven’t been, and at this age, language development did not differ between males and females. In conclusion, it seems that Persian-speaking children's intelligence can predict their language development to some extent and families' income and parents’ education, as well as, home literacy environment impact children's language development of Persian-speaking children.