اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تحمل ناكامي و نگرشهاي ناكارآمد مادران دانش آموزان كم توان ذهني

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Frustration Tolerance and Dysfunctional Attitudes of Mothers of Students with Intellectual Disabilities

هدف از اين پژوهش تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تحمل ناكامي و نگرش‌هاي ناكارآمد مادران دانش‌آموزان با كم‌تواني ذهني بود. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌ي آماري شامل تمامي مادران داراي دانش‌آموز كم‌توان‌ ذهني دختر يا پسر در مدارس ابتداييِ ويژه دانش‌آموزان كم‌توان ذهني بودند. نمونه‌ي پژوهش شامل 32 نفر از مادران داراي دانش‌آموز با كم‌تواني ذهني بودند كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و در دو گروه 16 نفره آزمايش و گواه جايگزين شدند. مادران گروه آزمايش درمان پذيرش و تعهد را در جلسات گروهي كه شامل 8 جلسه 60 دقيقه‌اي به‌صورت هفته‌اي يك جلسه دريافت كردند و گروه گواه هيچ آموزشي دريافت نكردند. هر دو گروه يك هفته پيش از جلسه اول و يك هفته پس از جلسه‌ي آخر و 45 روز بعد از طريق پرسشنامه‌ي تحمل ناكامي و نگرش‌هاي ناكارآمد سنجش شدند. نتايج تحليل واريانس چندمتغيري، تك متغيره و تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تحمل ناكامي و نگرش‌هاي ناكارآمد تاثير دارد. نتايج نشان داد كه درمان پذيرش و تعهد مي‌تواند تحمل ناكامي و نگرش‌هاي ناكارآمد مادران را تعديل كند و روش مناسبي براي كاهش مشكلات مادران داراي كودكان كم‌توان ذهني باشد.

The aim of this study was to evaluate the effectiveness of acceptance and commitment therapy on frustration tolerance and dysfunctional attitudes of mothers of students with Intellectual disabilities in malayer city. Methods this study was a quasi-experimental design with pre-test, post-test and follow-up with the control group. The statistical population consisted of all mothers of students with intellectual disabilities, male or female students in primary schools; especial for students with intellectual disabilities. The sample consisted of 32 mothers of students with intellectual disabilities who were selected as sample and 16 patients in the control group and experimental group, 16 patients were replaced. Mothers in the experimental group meetings Acceptance and Commitment Therapy Group were exposed to eight 60-minute sessions, each session in a week, and the control group received no training. Both groups were measured via surveys frustration tolerance scale and dysfunctional attitudes a week before the first session and one week after the last session and 45 days after the last session. Results of the study, multivariate analysis of variance and analysis of variance and repeated measures analysis of variance showed that acceptance and commitment therapy on frustration tolerance and dysfunctional attitudes is effective. These results indicate that the Acceptance and Commitment Therapy can adjust frustration tolerance and dysfunctional attitudes of mothers of children with intellectual disability and is a good way to reduce the problems.