اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر انعطاف‌پذيري روانشناختي زنان سالمند

The effectiveness of acceptance and commitment therapy (ACT) on the psychological flexibility of the elderly women

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد، بر افزايش انعطاف­پذيري روانشناختي زنان سالمند شهر تهران انجام شد. روش: اين مطالعه در قالب پژوهشي نيمه آزمايشي باطرح پيش­ آزمون-پس­ آزمون-پيگيري انجام شد. نمونه ­اي با حجم 50 نفراز زنان سالمند مراجعه­ كننده به خانه­ هاي سلامت شهر تهران به صورت هدفمند انتخاب شد و به شكل تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش در 8 جلسه 45 دقيقه ­اي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد دريافت كردند. در حاليكه گروه گواه درماني دريافت نكرد. انعطاف­ پذيري روانشناختي آزمودني ­ها با استفاده از آزمون دنيس و وندروال، در سه مرحله پيش و پس از مداخله و پيگيري سنجيده شد. داده ­ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيره تحليل شد. يافته ­ها: مقايسه گروههاي تحقيق تفاوت معناداري را براي گروه آزمايش كه درمان اكت دريافت كرده بود نشان داد. درمان مبتني بر پذيرش و تعهد منجر به افزايش معني­ دار در انعطاف ­پذيري روانشناختي در گروه آزمايشي نسبت به كنترل شد و اين تفاوت در دوره پيگيري تداوم داشت. نتيجه­ گيري: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر افزايش انعطاف پذيري روانشناختي زنان سالمند مؤثر است و به متخصصان باليني در كار با زنان سالمند براي افزايش انعطاف پذيري آنان توصيه مي شود.

Introduction: The purpose of the current study was to determine the effectiveness of acceptance and commitment therapy on the psychological flexibility of elderly women in Tehran. Method: We conducted our study with a semi-experimental design with a pretest-posttest and follow-up fram. A total sample of 50 elderly women referred to health centers in Tehran were randomly selected and assigned into experimental and control groups. The experimental group received 8 sessions of 45 minutes acceptance and commitment therapy, while no therapy administered on the control group. The psychological flexibility of the subjects was assessed using the Dennis and Winder Test in three stages of the research. Final data were analyzed by Analysis of Covariance as well. Results: Comparison of the study groups indicated significant difference for experimental group who received ACT. There was a significant difference in the psychological flexibility in the post-test, and this difference was stable in the follow up stage. Conclusion: It could be concluded that the ACT intervention effectively increase the flexibility of the elderly women and is recommended to clinical psychologists for increasing the elderly women flexibility.