اثربخشي معنويت‌درماني با تاكيد برآموزه‌هاي دين مبين اسلام بركيفيت زندگي و سازگاري در سالمندان

The Effectiveness of Spiritual Therapy on Quality of Life and Adjustability in the Elderly, with an Emphasis on the Teachings of Islam

معنويت نقش اساسي در تأمين و ارتقاي سلامت رواني و كيفيت زندگي سالمندان دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش معنويت مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي بر كيفيت زندگي و سازگاري در سالمندان انجام گرفت. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل سالمندان مرد ساكن سرا در مراكز سالمندان شهر اهواز در سال 1395 بود. كه از بين آنها به صورت در دسترس تعداد 30 نفر كه نمره‌ي برابر يا بالاتر از نقطه‌ي برش در پرسش‌نامه‌هاي كيفيت زندگي و سازگاري كسب كرده بودند، انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) جايگزين گرديدند. سپس برنامه آموزش معنويت مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي، طي 10 جلسه‌ي سي دقيقه‌اي براي گروه آزمايش اجرا گرديد و طي اين مدت گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. پس از پايان برنامه، پرسش‌نامه‌ها مجدداً براي هر دو گروه اجرا گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس مورد تحليل و بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه آموزش معنويت مبتني بر آموزه‌هاي اسلامي موجب افزايش كيفيت زندگي و سازگاري در گروه آزمايش شده است. در نتيجه معنويت‌درماني به عنوان يك مداخله مؤثر در ارتقاي كيفيت زندگي سالمندان و سازگاري آنها مي‌تواند به كار برده شود.

Spirituality plays a major role in providing and improving the mental health and quality of life of the elderly. The present study is carried out with the aim of investigating the effectiveness of spiritual training based on Islamic teachings on quality of life and adjustment ability in the elderly. This research is semi-experimental with a Pretest-Posttest Design with control group. The population of the study includes elderly men living in nursing homes in the city of Ahwaz in 2016, out of which 30 individuals ,who scored equal to or above the cutoff point in quality of life and adjustment questionnaires, were selected and randomly divided into two experimental (15 subjects) and control (15 People) groups. The Islamic teachings training program was then conducted for 10 sessions of 30 minutes for the experimental group. During this period, the control group received no intervention. After the end of the program, both groups answered the questionnaires again. Data were analyzed using statistical analysis method of Analysis of Covariance (ANCOVA). The results shows that spiritual training based on Islamic teachings increases the quality of life and adjustment ability in the experimental group. As a result, spirituality therapy can be used as an effective intervention method in improving the quality of life of the elderly and their adjustment ability.