بررسي رابطه جهت‌گيري زندگي و اهداف پيشرفت با رضايت از زندگي دانشجويان

Studying the Relation between Life Orientering and Advancement Goals with Students’ Life Satisfaction

يكي ازعوامل تأثيرگذار در رضايت از زندگي داشتن هدف و جهت گيري مثبت به زندگي مي باشد، هدف اين پژوهش بررسي رابطه ي جهت گيري زندگي و اهداف پيشرفت با رضايت از زندگي است. كه 362 دانشجوي دانشگاه سمنان پرسشنامه ي پرسشنامه جهت گيري زندگي، پرسشنامه اهداف پيشرفت و پرسشنامه رضايت از زندگي را پاسخ دادند. جامعه پژوهش كليه دانشجويان مقطع كارشناسي دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه سمنان كه در سال تحصيلي 92-91 مشغول به تحصيل بودندكه 362 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. يافته ها نشان داد كه به جز متغير تلقي بدبينانه رابطه منفي معنادار با متغير رضايت از زندگي دارد، بقيه متغيرها رابطه مثبت معناداري با رضايت از زندگي دارند. افزون بر آن يافته ها نشان داد كه تلقي خوش بينانه، هدف پيشرفت عملكرد- اجتناب، تلقي بدبينانه و هدف پيشرفت تسلط- رويكرد به ترتيب بيشترين سهم را در پيش بيني رضايت از زندگي دارد. به طور كلي نتايج پژوهش نشان داد كه جهت گيري زندگي و اهداف پيشرفت مي توانند به عنوان عامل پيش بيني كننده رضايت زندگي شمرده شود.

One of the most important effects in life satisfaction is goal and positive orientation to life. The purpose of this research was to study the relation between life Orientation and advancement goals with students’ life satisfaction. 362 students in Semnan University responded to questionnaires of life orientation, advancement goals and life satisfaction. The findings showed that there is a negative relation between pessimistic variable and life satisfaction. Also, there is a positive relation between life satisfaction and others. Thus, the findings showed that optimistic attitude, advancement goal of performance –ignorance, pessimistic attitude and advancement goal of control- approach effect on predicting life satisfaction. The results showed that life Orientation and advancement goals caused predicating life satisfaction.