بررسي كيفيت زندگي پرستاران بر اساس پرسشنامه سازمان جهاني بهداشت در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي همدان

Study of Nurses Quality of Life using WHO Questionnaire in Hospitals of Hamadan University of Medical Sciences

زمينه و هدف : همگام با پيشرفت هاي گسترده در سطوح مختلف زندگي علاقه به اندازه گيري كيفيت زندگي افزايش يافته است. كيفيت زندگي برعملكرد، كارايي، رضايت شغلي و زندگي روزمره پرستاران موثر است. هدف اين مطالعه بررسي كيفيت زندگي پرستاران بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي همدان بود. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي بر روي 300 پرستار بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهر همدان در سال 92-91 انجام گرفت. جهت تعيين كيفيت زندگي افراد از پرسشنامه سازمان جهاني بهداشت استفاده گرديد.داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج: ميانگين امتياز در بعد جسماني و رواني در مردان بيشترين از زنان بوده است (0/05>Pvalue). كمترين و بيشترين امتياز كيفيت زندگي به ترتيب مربوط به بخش دياليز و بخش مراقبت هاي ويژه بود. ميانگين نمره بعد جسماني در افراد مجرد بيش از متاهل بود. با اين حال ميانگين نمره دو بعد اجتماعي و رواني در افراد متاهل بيش از افراد مجرد بود. نتيجه نهايي: بيشترين امتياز كيفيت زندگي به ترتيب مربوط به بعد جسماني، رواني، اجتماعي و محيطي بود. بنابراين توصيه مي شود مديران و مسئولان به منظور بهبود و ارتقاي كيفيت زندگي و سطح سلامت گروه هاي در معرض آسيب اقدامات لازم را لحاظ نمايند.

Background & Objectives: Along with theadvancesinmanydifferent levels of life, interest in measuring quality of life has increased. The aim of this study was to assess quality of life in hospitals of Hamadan University of Medical Sciences. Methods: This cross-sectional study was performed on 300 nurses in hospitals of Hamadan University of Medical Sciences during 2012-2013. To determine the quality of life, the WHO questionnaire (WHOQOLBREF) was used. Data was analyzed using SPSS software version 16. Results: The mean cores on physical and mental health dimensions in men were more than women (Pvalue<0.05). The lowest and the highest rate of quality of life were among dialysis and coronary care unit staffs, respectively. The average scores on the physical dimension was higher in singles than married, however, means cores of the social and psychological dimensions were higher in married. Conclusion: The highest rate of quality of life was related to physical, psychological, social, and environmental dimensions. So, it is recommended that managers take the necessary actions in order to improve the quality of life and health of the people of the community.