عنوان مقاله :
بررسي اثربخشي معنادرماني بر كاهش ولع و پيشگيري از بازگشت زنان وابسته به مواد
عنوان به زبان ديگر :
investigating the effectiveness of logo therapy on craving and relapse prevention in women with substance dependancy
پديد آورندگان :
نيكنام، ماندانا دانشگاه غير انتفاعي خاتم - گروه مشاوره و روانشناسي , مداحي، محمدابراهيم دانشگاه شاهد - گروه روانشناسي , شفيع آبادي، عبداله دانشگاه علامه طباطبايي - گروه مشاوره
كليدواژه :
معنادرماني , پيشگيري از بازگشت , ولع مصرف , وابستگي به مواد
چكيده فارسي :
مقدمه:پژوهش حاضر اثربخشي معنادرماني را بر كاهش ولع و پيشگيري از بازگشت زنان وابسته به مواد، بررسي مي كند. روش:در يك پژوهش نيمه آزمايشي 25 زن مصرف كننده مواد با تشخيص اختلال وابستگي به مواد مخدر كه دوره سم زدايي را با موفقيت در مركز درمان اجتماع مدار بانوان (TC) تهران به پايان رسانده بودند، با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمايشي (12نفر) و گواه (13نفر) تقسيم شدند.گروه آزمايشي به مدت 8 هفته و هر هفته يك جلسه گروهي تحت آموزش قرار گرفتند و گروه گواه در طول اين مدت هيچ درماني دريافت نكردند. آزمودنيها توسط مقياس پيشگيري از بازگشت گورسكي (1989) و مقياس كاهش ولع فرانكن و همكاران (2002) و نيز آزمايش ادرار پيش از شروع درمان، تصادفي در طي درمان، پس از درمان و پس از اتمام مرحله پيگيري سه ماهه ، مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر استفاده شد. يافته ها: نتايج آزمون هاي آماري نشان داد كه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداري بين دو گروه در ولع مصرف و بازگشت به مواد وجود دارد ولي اين تفاوت در مرحله پيگيري ثبات نداشت. نتيجه گيري:نتايج نشان داد كه معنا درماني در كاهش ولع مصرف و پيشگيري از بازگشت به اعتياد موثر است.
چكيده لاتين :
Objective:The present study examined the effect of Logotherapy in relapse prevention and craving in females with substance dependency.Method: In a semi-experimental study, 30 women with the diagnosis of substance dependency who successfully detoxified in Tehran therapeutic community of women Center were divided into two experimental group (12 subjects) and control group (13subjects) selected convenience sampling method. The experimental group received 8 sessions of Logotherapy, each session in a week, while the control group did not receive any training at the same time. All subjects were assessed through Gorsciʼs (1987) relapse prevention scale and Franken and colleagesʼ (2002) craving reduction scale and morphine test before treatment, randomly during the treatment, after treatment and after 3 months follow up. Data were analyzed via repeated measures ANOVA.Results: Results of multivariate and univariate covariance analysis showed that there is a significant difference between experimental and control groups in relapse prevention and craving in the post and follow up tests. Study results also showed that there is a significant difference between two groups regard to relapse. Conclusion:The results indicated that Logotherapy is effective in relapse prevention and craving reduction in females with substance dependency.
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت
عنوان نشريه :
روان شناسي سلامت