پديد آورندگان :
رحماني، مريم دانشگاه اصفهان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم اجتماعي , قاسمي، وحيد دانشگاه اصفهان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم اجتماعي , هاشميان فر، علي دانشگاه اصفهان - دانشكده ادبيات و علوم انساني - گروه علوم اجتماعي
كليدواژه :
تنهايي , رفتار پرخطر , نوجوان , بجنورد
چكيده فارسي :
مقدمه: بروز رفتارهاي پرخطر در بين نوجوانان در حال افزايش است و به دنبال آن فاكتورهاي خطر و پيشگيري كننده مورد بررسي و تاكيد قرار گرفته اند. اين پژوهش در نظر دارد رابطه احساس تنهايي را به عنوان يكي از فاكتورهاي خطر با بروز رفتارهاي پرخطر در بين نوجوانان بجنورد مورد بررسي قرار دهد.
روش ها: اين مطالعه مقطعي در بين نمونه 455 نفري از نوجوانان انجام گرفت. افراد با روش نمونه گيري سهميه اي بر حسب سن و جنس از بين نوجوانان 19-15 سال شهر بجنورد انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از چك ليست اطلاعات دموگرافيك، چك ليست رفتارهاي پرخطر و پرسشنامه تنهايي SELSA-S استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با شاخص هاي آماري توصيفي و آزمون هاي تحليلي t-test، ANOVA و ضريب همبستگي پيرسون انجام گرديد.
نتا يج: يافته ها نشان داد بين احساس تنهايي و رفتارهاي پرخطر همبستگي معني دار و مستقيم وجود داشت (0/002=r=0/147p). بين احساس تنهايي با خشونت (0/002=P=0/148=r)، تنهايي با خودكشي (0/001< r=0/278 p) و تنهايي با مصرف مواد مخدر (0/008=P، r=0/124) رابطه مستقيم و معناداري وجود داشت. همچنين ميزان بروز رفتارهاي پرخطر در بين پسران بيش از دختران بود (0/005=P).
بحث و نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه احساس تنهايي به ويژه احساس تنهايي در خانواده با بروز رفتارهاي پرخطر نوجوانان رابطه دارد، بر اين اساس برنامه هاي پيشگيري از بروز رفتارهاي پرخطر با محوريت بهبود تعاملات در خانواده مي تواند موثر واقع گردد.
چكيده لاتين :
Background: High-risk behaviors are increasing among adolescents, and consequently, risk
and preventive factors have been highlighted and investigated. The aim of this study was to
investigate the relationship between loneliness as a risk factor and high-risk behaviors among
adolescents of Bojnourd, Iran.
Methods: In this cross-sectional study, 455 adolescents (aged 15-19 years) were selected
based on the age and gender by using quota sampling method. Data were collected by using
demographics checklist, high-risk behaviors checklist, and the SELSA-S loneliness
Questionnaire. Finally, data were analyzed using descriptive and inferential statistics like ttest,
ANOVA, and Pearson’s correlation coefficient.
Results: The results show that there was a significant and direct relationship between the
feeling of loneliness and high-risk behaviors (r=0.147, P=0.002). In addition, there was a
significant and direct relationship between the feeling of loneliness and violence (r= 0.148, P=
0.002), suicide (r=0.278, P< 0.001), and drug abuse (r= 0.124, P= 0.008). High-risk behaviors
was more common among male rather than female (P= 0.005).
Conclusion: This study show that there is a relationship between the feeling of loneliness
especially loneliness in families and high-risk behaviors. Therefore, prevention programs for
improving the relationships and interactions in families, can be very effective in preventing
high-risk behaviors among adolescents.
