اثربخشي آموزش گروهي تنظيم شناختي هيجان بر افزايش سلامت روان پسران نوجوان بزهكار شهر كرمان

The Effectiveness of Group Training about Cognitive Emotion Regulation on Improving Mental Health in Delinquent Male Adolescents of Kerman City

مقدمه: نوجوانان بزهكار از برخي آشفتگي هاي رواني رنج مي برند و شناخت و مديريت هيجانات مي تواند باعث كاهش آشفتگي هاي رواني در اين افراد شود. اين پژوهش باهدف بررسي اثربخشي آموزش گروهي تنظيم شناختي هيجان بر افزايش سلامت روان پسران نوجوان بزهكار انجام شد. روش ها: پژوهش از نوع نيمه تجربي و به صورت پيش مداخله- پس مداخله با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش شامل 90 نفر از نوجوانان بزهكار كانون اصلاح و تربيت شهر كرمان در سال 94 بود كه به روش سرشماري انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. اعضاي گروه آزمايش تحت آموزش گروهي تنظيم شناختي هيجان قرار گرفتند. از پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) براي جمع آوري داده ها استفاده شد. داده ها از طريق آزمون t براي گروه هاي وابسته و مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتا يج: نتايج نشان داد كه بين ميانگين پيش مداخله و پس مداخله گروه مداخله در علائم جسماني، اضطراب، افسردگي و اختلال در عملكرد اجتماعي تفاوت معناداري وجود داشت؛ اما بين ميانگين پيش آزمون و پس آزمون در گروه كنترل تفاوت معناداري وجود نداشت. همچنين بين گروه كنترل و مداخله، پس از مداخله آموزشي در علائم فوق تفاوت معناداري مشاهده شد. بحث و نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه آموزش گروهي تنظيم شناختي هيجان در افزايش سلامت روان پسران نوجوان بزهكار شهر كرمان موثر بود؛ بنابراين مي توان آموزش تنظيم شناختي هيجان را به عنوان يك روش موثر در بهبود سلامت روان و به عنوان يك مداخله ثمربخش پيشنهاد داد.

Background: Delinquent adolescents suffer from some mental disorders and understanding and managing their emotions can decrease their mental disorders. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of cognitive emotion regulation group training on improving mental health in delinquent male adolescents. Methods: This quasi- experimental research was done in preintervention / postintervention form with a control group. The sample group consisted of 90 delinquent adolescents from Kerman Youth Detention Center selected through census method and were divided into two groups of intervention and control group. Members of the experimental group received cognitive emotion regulation group training. Data collection was performed using the General Health Questionnaire (GHQ). Data analysis was conducted using t-test for dependent and independent variables and through SPSS22. Results: There was significant difference between preintervention and postintervention mean scores of the experimental group in regard to physical symptoms, anxiety, depression and social dysfunction, while such difference was not observed in the control group. Also, after the educational intervention, there was significant difference between control and experimental groups in the above symptoms. Conclusion: The results of this study showed that cognitive emotion regulation group training was effective in increasing the mental health of delinquent male adolescents of Kerman city. Hence, cognitive emotion regulation group training can be recommended as an effective method for improving mental health