شيوه هاي تصميم گيري مديران بيمارستانهاي دولتي و خصوصي شيراز

The Decision-Making Styles of Managers of Public and Private Hospitals in Shiraz

زمينه و هدف: شيوه تصميم گيري مديران بيمارستان بيانگر الگوي عادتي است كه آنها در تصميم گيري استفاده مي كنند. هدف از انجام اين مطالعه تعيين ميزان استفاده مديران بيمارستانها از شيوه هاي مختلف تصميم گيري در بيمارستانهاي دولتي و خصوصي شيراز بود. مواد و روشها: اين مطالعه مقطعي در 28 بيمارستان دولتي و خصوصي شهر شيراز انجام شد. 106 نفر از مديران امور اداري، مالي، مدير داخلي و پرستاري بيمارستانها به صورت سرشماري در مطالعه شركت كردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه( با آلفاي كرونباخ 86/0) جمع آوري گرديد و با استفاده از آزمون هايT-Test و ANOVA در سطح معني داري 5%= α آناليز شد. نتايج: مديران شركت كننده در مطالعه از شيوه تصميم گيري عقلايي بيشتر و از شيوه اجتناب از تصميم گيري كمتر استفاده مي كردند. مديران مسن تر، مديران رسمي و پيماني و مديران بيمارستانهاي خصوصي به طور معني داري از شيوه تصميم گيري شهودي بيشتر استفاده مي كردند. مديراني كه دوره آموزشي مديريت را نگذرانده بودند به طور معني داري بيشتر از شيوه تصميم گيري شهودي و وابسته استفاده مي كردند. مديراني كه در رشته هاي پرستاري و مامايي تدريس كرده بودند، به طور معني داري بيشتر از شيوه عقلايي استفاده مي كردند. نتيجه گيري: ايجاد زمينه كافي براي اخذ تصميم گيري علمي و مبتني بر شواهد بيشتر در همه مديران بيمارستان احساس مي گردد. لذا ، شناسايي موانع موجود و فراهم آوردن بستر لازم جهت توانمندسازي مهارتهاي تصميم گيري توسط مديران پيشنهاد مي گردد

Background: Hospital managers' decision-making styles indicate the usual pattern managers use to make their decisions. This paper is aimed to determine the variety of managers' decision-making styles` in public and private hospitals in Shiraz. Materials & Methods: In this cross-sectional study, 106 administrative, financial, internal and nursing managers were selected from 28 public and private hospitals through census sampling technique to participate in this study. The data were collected by a 22-item questionnaire (α = 0.86) and analyzed using T-Test and ANOVA in significance level of 0.05. Results: Studied managers used rational decision-making style more often than avoidance of decision-making style. Older and official managers and private hospital managers used the intuitive decision-making style more often.Managers who had not attended management training courses used the intuitive and dependent decision-making styles more often. Managers who were teaching in the fields of nursing and midwifery used rational decision-making patterns more often. Conclusion: It seems necessary to provide sufficient ground for scientific and evidence-based decision making for all hospital managers. Therefore identifying present obstacles and providing an environment in which managers could improve their decision-making skills is recommended