رابطه ي هوش هيجاني، رضايت شغلي، عدالت و تعهد سازماني با كاركرد منتورينگ از ديدگاه پرسنل بيمارستان پورسيناي رشت (يك گزارش موردي)

The Relationship Between Emotional Intelligence, Job Satisfaction, Organizational Justice and Commitment on Mentoring Function from the Perspective of Pour-sina Hospital Personnel in Rasht

زمينه و هدف: آموزش كاركنان و ايجاد آمادگي براي رسيدن افراد به اهداف شخصي و سازماني (كار راهه شغلي) اهميت دارد و كيفيت عملكرد منتور/ مربي در اين راستا تعيين كننده است. حساسيت اين موضوع در بيمارستان ها مي تواند در كانون توجه باشد. مطالعه حاضر قصد دارد رابطه ي هوش هيجاني، رضايت شغلي، عدالت و تعهد سازماني درك شده از سوي آنان را با عملكرد منتورينگ در كاركنان بيمارستاني بيازمايد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي است كه جامعه پژوهش آن را كليه پزشكان، پرستاران، كاركنان بخش راديولوژي، اداري و نيروهاي خدماتي بيمارستان دولتي پورسيناي شهر رشت تشكيل مي داد . 403 نفر به شيوه نمونه گيري سهميه اي انتخاب و به پرسشنامه هاي اطلاعات جمعيت شناختي، هوش هيجاني، عدالت سازماني، رضايت از شغل، تعهد سازماني و كاركرد منتورينگ پاسخ دادند. كليه داده ها بانسخه 20 نرم افزارSPSS تحليل گرديد. نتايج: تحليل هاي رگرسيون سلسله مراتبي به روش ورود همزمان نشان داد، هرسه مولفه ي عدالت سازماني يعني عدالت توزيعي ، عدالت مراوده اي ،عدالت رويه اي، از مولفه هاي عدالت سازماني؛ يك مولفه ي رضايت شغلي يعني رضايت از سرپرست و يك مولفه ي هوش هيجاني يعني خودمديريتي به طور معني داري توانستند 60% از واريانس مشترك نتايج عملكرد منتورينگ را تبيين نمايند (p<0/0001 F=26/18). نتيجه گيري: درك كاركنان از عدالت سازماني و رضايت از سرپرست و نيز توانايي افراد در كنترل هيجان ها و واكنش پذيري مناسب در وضعيت هاي مختلف بيمارستاني با كيفيت عملكرد منتور/ مربي مرتبط است. با توجه به نتايج بدست آمده و متغيرهاي تاثيرگذار بر منتورينگ، پيشنهاد مي شود براي مداخلات بيمارستاني/مديريتي مرتبط با هوش هيجاني، عدالت سازماني و رضايت شغلي تصميم گيري شود.

Background: Personnel training and development of readiness are important to attain individuals to personal and orgnazational purposes (job career) and Mentor/ coach quality performance is crucial in this regard. The sensitivity of this issue can be in the spotlight in hospitals. The present study aims to examine relationship between emotional intelligence, job satisfaction, perceived organizational commitment and justice with mentoring performance in hospitals personnel. Materials and Methods: The present research was a cross-sectional one which study population included all of physicians, nurses, radiology and administrative staff and service workers of Poursina public Hospital in Rasht. Four hundred and three individuals were selected by quota sampling and responded to demographic information, emotional intelligence, organizational justice, job satisfaction, organizational commitment and mentoring function questionnaire. data was analyzed using SPSS software version 20. Results: hierarchical regression analyses with enter method revealed that each three component of Organizational Justice, namely distributive justice, interactional justice, procedural justice could explain significantly 60% shared variance results of Mentoring function of one component of job satisfaction specifically Supervisor Satisfaction, and one component of emotional intelligence specifically self-management (F=26.18, P<0.0001). Conclusion: The employees' perceptions of organizational justice, supervisor satisfaction and also the ability of people to control emotions and appropriate reactivity in different situations is related to quality of Mentor/ coach function in hospital. According to the obtained results and effective variable on Mentoring, it is recommended to make decisions for hospital/manageral interventions related to emotional intelligence, organizational justice and job satisfaction.