مطالعه برخي پاسخ هاي فيزيولوژيك و مورفولوژيك سه رقم چغندرقند .Beta vulgaris L به تنش شوري

Study some physiological and morphological responses of three sugar beet cultivars to salinity stress

به منظور مطالعه برخي تغييرات فيزيولوژيك چغندرقند تحت تنش شوري، در سال زراعي 1389-1388، تعداد سه رقم مولتي ژرم چغندرقند (13030، 22393 و IC)، در گلخانه دانشكده كشاورزي دانشگاه شهيد چمران، تحت سه سطح شوري از منبع كلريد سديم، شامل شاهد (صفر)، 100 و 200 ميلي‌مولار به‌صورت فاكتوريل با طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي مطالعه شدند. بذور در گلدان‌هاي پلاستيكي كشت شدند و تيمار شوري از 30روز پس از كاشت، اجرا شد. گياهان 60 روز پس از اجراي تيمار شوري برداشت و ارزيابي شدند. نتايج تجزيه واريانس صفات نشان داد كه اعمال سطوح مختلف شوري، بر تمام صفات ارزيابي‌شده تأثير معني‌دار داشت. نتايج مقايسة ميانگين صفات نشان داد كه با افزايش شوري، وزن خشك ريشه، اندام هوايي و همچنين، سطح برگ به‌طور معني‌دار كاهش يافتند، اما شوري اثر معني‌دار بر تعداد برگ نداشت. همچنين، با افزايش سطح شوري، كاهش در محتواي نسبي آب برگ و هدايت روزنه‌اي مشاهده شد. در صورتي كه، نفوذپذيري نسبي غشا و محتواي پرولين در برگ‌هاي تمام ارقام افزايش نشان داد. غلظت‌هاي زياد كلريد سديم موجب كاهش پتانسيل اسمزي شد. افزايش در پرولين نتوانست نشت الكتروليت‌ها را كاهش دهد و موجب بهبود وضعيت آبي گياه شود، لذا، در گياه چغندرقند پرولين و نقش آنتي اكسيداني آن نتوانست، محافظت غشاهاي پلاسمايي در برابر خسارت ناشي از تنش را فراهم كند. با توجه به نتايج اين آزمايش، وزن خشك ريشه در مرحلة گياهچه‌اي، 90 روز پس از كاشت، با تحمل به شوري سه رقم مطالعه‌شده ارتباط داشته است.

To study some physiological and morphological traits of sugar beet varieties in response to salinity stress, three multi-germ sugar beets (13030, 22393 and IC) were grown in the greenhouse, Faculty of Agriculture, Shahid Chamran University, in 2009. The experiment was carried out under three levels of salinity in from of sodium chloride source, that included control (zero), 100 and 200 mM uses factorial design test based on a randomized complete block with three replications. Seeds were sown in plastic pots and salt treatments were begun 30 days after sowing. After 60 days salt treatment, the plants were harvested and analyzed. The analysis of variance results showed that salinity had significant effect on all of the parameters. The results of mean comparisons showed that by increasing salinity, root dry weight, shoot and leaf area significantly decreased, but salinity had not significant effect on the leaf number. Indeed, by increasing of salinity, the relative water content of leaf and stomatal conductance were decreased, while, the relative membrane permeability and proline content in leaves of all genotypes increased. Higher concentrations of sodium chloride decreased osmotic potential. An increase of proline neither affected electrolyte leakage nor plant water status. Therefore, in sugar beet, the antioxidant role of proline could not provide plasma membranes protection against damage caused by salt stress. According to this study, root dry weight of 90 days plants, sis was related to drought tolerance in the three varieties studied.