بررسي روش هاي تعيين ميزان گسترش كشند سرخ در آب هاي خليج فارس و درياي عمان با استفاده از سنجنده هاي ماهواره اي

A feasibility study to determine the extent of red tide in the Persian Gulf and Oman Sea using satellite sensors

تغيير رنگ آب دريا ناشي از شكوفايي جلبكي در دهه هاي اخير به طور مداوم در حال افزايش است، اين امر به دليل افزايش اثرات مخرب فعاليتهاي انساني از حالت طبيعي به حالتي غيرطبيعي رسيده است. سنجنده هاي ماهواره اي به عنوان در دسترس ترين و ارزان ترين ابزارهاي پايش توانسته اند بخش زيادي از مطالعات علوم دريايي را به خود اختصاص دهند. داده هاي ماهواره اي سنجنده ي MODIS در بررسي تغييرات ناشي از رنگ درياها كاربرد دارد كه در اين تحقيق مورد استفاده قرار گرفته است. در خليج فارس و درياي عمان پديده كشند سرخ از مهر ماه سال 1387 شروع شد و تا ارديبهشت 1388 با شدت زياد ادامه داشت كه مناطق وسيعي را در بر گرفت. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد با استفاده از الگوريتم هاي مختلف و با انجام تصحيحات لازم مي توان ميزان غلظت و وسعت كشند سرخ را به وسيله ي تغيير رنگ آب دريا با استفاده از سنجنده هاي ماهواره اي دريايي و اقيانوسي شناسايي نمود و وسعت تغييرات آن را پيدا كرد.

Changes in the color of sea water caused by algal bloom has continuously risen in recent decades. This increase is due to the harmful effects of human activities that allow sea water to change from a normal to an abnormal state. Satellite sensors are the most accessible, cost-effective means of monitoring. They have been allocated to a large number of marine science studies. The MODIS satellite data that examines changes in color of the sea has been used in this study. In the Persian Gulf and Oman Sea, red tide phenomenon began October 2008 and continued until May 2009 with a high intensity that covered large areas. The results showed that the use of different algorithms and necessary corrections could be achieved in the concentration and size of red tide by color changes of the sea water, marine and oceanic detected by satellite sensors, and extent of changes found.