تحليلي بر موانع مديريت زنجيره تامين سبز با استفاده از تكنيك هاي تاپسيس فازي و ديمتل فازي (مورد مطالعه: صنعت سنگ آهن)

هدف پژوهش حاضر شناسايي، اولويت بندي و تحليل موانع اجراي مديريت زنجيره تامين سبز در صنعت سنگ آهن كشور با استفاده از تكنيك هاي تاپسيس فازي و ديمتل فازي است. جامعه اين تحقيق را 20 نفر از خبرگان (شامل 15 كارشناس شاغل در صنايع معدني و 5 تن از پژوهشگران در حوزه مديريت سبز) تشكيل مي دهند. در اين تحقيق ابتدا از طريق مطالعه ادبيات پژوهش، موانع مديريت زنجيره تامين استخراج گرديد. جهت افزايش روايي محتوا اين عوامل توسط خبرگان با صنعت مورد بررسي تطبيق داده شد و مورد بازبيني قرار گرفت. سپس با استفاده از تكنيك تاپسيس فازي به اولويت بندي اين موانع پرداخته شد. در ادامه از تكنيك ديمتل فازي، اثر گذاري و اثر پذيري موانع، مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به نتايج به دست آمده مي توان بيان كرد كه شاخص عدم حمايت دولت براي اتخاذ مديريت زنجيره تامين سبز، از لحاظ اولويت بندي، رتبه نخست را به دست آورده است. همچنين شاخص عدم آگاهي از محيط زيست مهم ترين علت (تاثيرگذارترين شاخص) و ترس از شكست در اجرا مهم ترين معلول (تاثيرپذيرترين شاخص) تعيين گرديد.