تعيين اثر نفت خام بر زي‌توده، رنگيزه‌هاي مسير بيوسنتزي كلروفيل و مقدار عناصر دانه رست گياه حرا (Avicennia marina)

اكوسيستم‌هاي مانگرو ايران به دليل قرار گرفتن در سواحل خليج‌فارس كه يكي از شاهراه‌هاي مهم حمل‌ونقل مواد نفتي است، در معرض انواع آلاينده‌هاي نفتي قرار دارند. به‌منظور بررسي اثرات آلودگي نفتي روي برخي صفات مورفوفيزيولوژيك گياه حرا (Avicennia marina)، آزمايشي در قالب طرح‌هاي كاملاً تصادفي با 3 تكرار اجرا شد. زي‌توده و مقدار رنگيزه‌هاي (كلروفيل a و b، پروتوپورفيرين، منيزيم پروتوپورفيرين، پروتوكلروفيليد و كاروتنوئيد كل) برگ گياه، چهار ماه پس از جوانه‌زني بذرهاي كاشته شده در خاك آلوده به غلظت‌هاي مختلف (2/5، 5، 7/5 و 10 درصد وزني) نفت مورد بررسي و اندازه‌گيري قرار گرفت. نتايج نشان داد كه آلودگي نفتي، زي‌توده و مقدار رنگيزه‌هاي گياه به‌ويژه كلروفيل b را كاهش داد. همچنين تشكيل برگ‌هاي جديد با افزايش غلظت نفت در خاك محدود گرديد. مطالعه نيم رخ يوني در ريشه و برگ دانه رست‌هاي رشد داده‌شده در غلظت 5 درصد نفت، تغيير در محتواي بسياري از عناصر معدني ازجمله منيزيم، كلسيم، آهن و پتاسيم را نسبت به نمونه‌هاي شاهد نشان داد. يافته‌هاي اين تحقيق اثرات منفي آلودگي نفتي را بر رشد و نمو، فتوسنتز و تغذيه گياه حرا نشان داد.