تركيب مالياتي و رشد اقتصادي در كشورهاي درحال توسعه

Tax Composition and Economic Growth in Developing Countries

هدف اين مقاله بررسي ارتباط بين تغيير تركيب مالياتي و رشد بلندمدت با استفاده از داده‌هاي 37 كشور درحال توسعه آسيايي و آفريقايي شامل ايران، طي دوره 2012-1972 است. بدين منظور، اثر تغيير در اجزاء تشكيل دهنده درآمدهاي مالياتي بر نرخ رشد توليد ناخالص داخلي سرانه با استفاده از روش ميانگين گروهي تلفيقي مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه حركت از سمت ماليات‌هاي بر مصرف و دارايي به سمت ماليات‌هاي درآمدي بر رشد اقتصادي اثري منفي دارد. ساير يافته‌هاي مهم اين تحقيق عبارتند از: بين رشد بلندمدت و ماليات‌هاي بر فروش و دارايي ارتباطي قوي و مثبت وجود دارد؛ انتقال از ماليات‌هاي درآمدي به ماليات­ بر دارايي، بيشتر از انتقال به ماليات‌هاي بر مصرف و فروش، رشد بلندمدت را افزايش مي‌دهد؛ ماليات بر ارزش افزوده و فروش بر رشد بلندمدت اثري مثبت و معنادار دارد.

The purpose of this paper is to investigate the relation between changes in tax composition and long-run economic growth using a dataset of 37 Asian and African developing countries including Iran during the period 1972-2012. To do this, a Pooled Mean Group (PMG) procedure has been used to estimate the impacts of changes in tax component on the rate of growthof GDP per capita. Findings show that a shift from consumption and property taxes to income taxes has a negative association with economic growth. Other results are: (1) there is a strong positive relation between sales and property taxes and long-run economic growth; (2) a shift from income taxes to property taxes increases long-run economic growth more than a shift from income taxes to consumption and sales taxes; (3) value added and sales taxes have a significantly positive effect on long-run economic growth.