بررسي اثرات مخارج بهداشت و درمان دولت بر توسعه انساني در ايران

Analyzing the Effects of Health Expenditures on Human Development in Iran

توسعه انساني به‌عنوان يكي از شاخص‌هاي مهم براي اندازه‌گيري توسعه كشورها در دهه‌هاي اخير مورد استفاده قرار گرفته ‌است. همچنين ارتقاء و بهبود كيفيت توسعه انساني نقش قابل توجهي در توسعه اقتصادي يك كشور خواهد داشت. يكي از راهكارهاي افزايش توسعه انساني، بهبود و گسترش خدمات بهداشتي و درماني است، در اين مطالعه اثرات مخارج بهداشت و درمان دولت بر كيفيت توسعه انساني در استان‌هاي كشور مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور از شاخص توسعه انساني استفاده شده است. همچنين براي برآورد الگو از روش داده‌هاي تابلويي در دوره زماني 1391-1384، استفاده شده است، نتايج برآورد حاكي از آن است كه رابطه‌ مخارج بهداشتي دولتي، مخارج آموزشي، توليد ناخالص داخلي و نرخ شهرنشيني با شاخص توسعه انساني، مثبت و معنادار است. اين درحالي است كه مخارج بهداشتي خصوصي داراي رابطه‌اي منفي با توسعه انساني است.

Human development has been used as one of the most important indicators for measuring the development of countries in recent decades. Also human development quality improvement plays a significant role in economic development and one of the ways to increase human development, is health services promotion. In this paper, we investigate the effects of government’s health and treatment expenditures on human development quality for Iran provinces. For this purpose, we use human development index (HDI) as human development quality indicator and also we use panel data method for 2005- 2011 period. The results shows that governments health and treatment expenditures, education expenditures, GDP and the rate of urbanization has positive and significant effects on Human Development Index, While private health expenditures has negative and significant effects on Human Development Index.