درآمدي بر اخلاق عرفاني در انديشه هاي تربيتي علامه محمد تقي جعفري

اخلاق عارفانه ،اخلاقي است كه عرفاء و متصوفه مروج آن بوده اند و محور آن، مبارزه و مجاهده با نفس است هدف اين مكتب اخلاقي ، تربيت انسان كامل است. انسان كامل كه عصاره خلقت و جامع جميع نشآت وجود و غايت آفرينش ما سوا است. علامه جعفري از جمله كساني است كه در طرح مباحث اخلاقي داراي رويكرد عرفاني مي باشد ولي دراين جا سعي شده است كه به چهره اخلاق عرفاني ايشان توجه شود كه توجه به اخلاق يكي ازمولفه هايي مي باشد كه سبك زندگي را هدايت مي كندو به سرمنزل مقصود مي رساند تا اخلاق نباشد قدم از قدم نمي توانيم برداريم بدين شناخت دلالت هاي تربيتي ديدگاه وي مبادرت نماييم.پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي و تحليلي، به بررسي اخلاق عرفاني در انديشه تربيتي علامه محمدتقي جعفري پرداخته است. . براين اساس مي توان چنين نتيجه گيري نمود كه عارف بدون اخلاق معني ندارد و بايد متصف به صفات اخلاقي مانند:يقظه وبيداري،بينايي دل ،معرفت نفس،تفكر،ابتهاج(فناء في الله) وصال حق و... باشد.