شرك از نگاه اخلاقي

نگاهي اخلاقي به شرك در نار نگاه معرفتي، از پاسخ اين پرسش پرده برميدارد كه چرا شرك از بزرگترين گناهان است. شرك دو قسم است: جلي (آشكار) و خفي (پنهان). بيشتر مردم، حتي مؤمنان نيز از قسم پنهان آن مبرا نيستند. شرك جلي و خفي منشأ بسياري از رذايل خلاقي است. دقت در لايه هاي رذايل اخلاقي مرتبط با صفات هدايتگر يا عمل كننده چگونگي نقش شرك را آشكار مي سازد. برخي دانشوران اخلاق براي نفس هفت جهت گيري برشمرده اند: جهت گيري نفس نسبت به مبدأ، جهت گيري نفس نسبت به عاقبت خويش، جهت گيري نفس نسبت به خويشتن، جهت گيري نفس نسبت به آينده، جهت گيري نفس نسبت به مواهب دنيوي، جهت گيري نفس نسبت به ديگران و جهت گيري بازدارندۀ نفس. پژوهش حاضر براساس اين ديدگاه به تبيين نقش شرك در رذايل اخلاقي پرداخت.