رابطه هوش‌ اخلاقي با ابعاد اعتماد آفريني مديران دانشگاه آزاد اسلامي قم

هدف اين تحقيق بررسي رابطۀ هوش‌اخلاقي با ابعاد اعتمادآفريني مديران و روش آن ازنظر هدف‌هاي كاربردي و به‌ لحاظ شيوه جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه ‌آماري اين پژوهش مديران دانشگاه آزاد اسلامي قم و نمونه آماري 84 نفر بودند كه بر اساس جدول مورگان، به‌شيوۀ تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها دو پرسش‌نامه استاندارد هوش‌ اخلاقي لينك و كيل با چهار مؤلفه درستكاري، مسئوليت‌پذيري ،گذشت و دلسوزي، با پايايي 0/86 و پرسش‌نامۀ اعتمادآفريني (اسماعيلي و همكاران) با ابعاد اعتماد راسخ، اعتماد مبتني‌بر صداقت، اعتماد فراگير، اعتماد پايدار و اعتماد متقابل با پايايي 82/ 0 بر اساس آلفاي كرانباخ بود. تجزيه‌وتحليل داده‌ها بر اساس روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي در حد آزمون همبستگي گشتاوري پيرسون وT براي معني‌داري رابطۀ دو متغير نشان داد: 1. بين هوش ‌اخلاقي و اعتمادآفريني مديران دانشگاه در سطح 0.99 رابطۀ مثبت و معني‌داري وجود دارد؛ 2. بين هوش‌ اخلاقي و اعتماد راسخ، اعتماد مبتني‌بر صداقت، اعتماد فراگير، اعتماد پايدار و اعتماد متقابل رابطۀ مثبت و معني‌داري در سطح اطمينان 0/99 وجود دارد. برخورداري مديران دانشگاه‌ها از هوش‌ اخلاقي، زمينه‌‌ساز اعتمادآفريني و موجب بهبودمزيت رقابتي و اطمينان خاطردر افزايش رضايت و درنتيجه ماندگاري بيشتر و افزايش كارايي مي‌شود