اثرات گلي بن كلاميد بر ذخيره حافظه در مدل يادگيري احترازي غيرفعال موش هاي صحرايي

Effects of glibenclamide on memory retention of passive avoidance learning in rats

زمينه: گلوكز، حافظه را در موش­ ها افزايش مي ­دهد و از مختل شدن حافظه توسط مرفين جلوگيري مي­ كند. يكي از مكانيسم ­هايي كه به­ وسيله آن ممكن است گلوكز بر حافظه اثر گذارد از طريق تنظيم كانال پتاسيمي حساس به ATP است. هدف: اين مطالعه به­ منظور تعيين اثرات گلي­ بن­ كلاميد بر ذخيره­ حافظه در مدل يادگيري احترازي غيرفعال در موش­ هاي صحرايي بود. مواد و روش ­ها: اين مطالعه تجربي در سال 1394 در دانشگاه علوم پزشكي قزوين انجام شد. 40 سر موش نر نژاد ويستار به گروه ­هاي 8 تايي شاهد، حلال (محلول DMSO) و گلي ­بن­ كلاميد تقسيم شدند. موش ­ها در دستگاه احترازي غيرفعال (50 هرتز، 1 ميلي­ آمپر، 3 ثانيه) آموزش داده شدند. محلول DMSO (0/2 ميلي ­ليتر) و گلي­ بن­ كلاميد (1، 2 و 5 ميلي ­گرم/ كيلوگرم داخل صفاقي) به ­مدت 10 روز قبل از آموزش به موش­ ها تزريق و 48 ساعت بعد از آموزش، آزمون به خاطرآوري انجام شد. مدت زماني كه طول مي­ كشيد تا حيوان براي اولين بار وارد محفظه­ تاريك دستگاه شود به ­عنوان معيار ذخيره حافظه اندازه­ گيري شد. يافته ­ها: تأخير زماني قبل از ورود به ناحيه­ تاريك و كل زمان حضور در ناحيه­ روشن در گروه ­هاي دريافت ­كننده­ گلي­ بن­ كلاميد كم ­تر از گروه شاهد بود. اين زمان­ ها در گروه 5 ميلي­ گرم به­ طور معني ­داري كم­ تر از گروه شاهد بود (0/05>P). برعكس كل زمان حضور در ناحيه تاريك بيش ­تر از گروه شاهد بود. نتيجه­ گيري: احتمالاً گلي­ بن­ كلاميد به ­عنوان يك مهاركننده كانال پتاسيمي حساس به ATP از طريق افزايش غلظت انسولين و در نتيجه كاهش گلوكز خون موجب كاهش ذخيره­ حافظه شده است.

Background: Glucose increases memory in rats, and inhibit memory impairments produced by morphine. One mechanism by which glucose might act on memory via regulating the ATP-sensitive potassium channel. Objective: The aim of present study was to investigate the effects of glibenclamide on memory retention of passive avoidance learning in rats. Methods: This experimental study has been conducted in Qazvin University of Medical Sciences (2016). Forty male Wistar rats were divided into: Control, DMSO and glibenclamide groups (n=8). All rats were trained in a passive avoidance task (50 Hz, 1 mA, 3 s). DMSO (0.2 ml) or glibenclamide (1, 2, 5mg/kg, i.p.) were injected for 10 days before training. Retention test was done 48 h later. Memory retention of each animal was measured as latency takes to enter the dark chamber. Findings: The time spent in the light chamber area before entering to the dark area and total time spent in the light chamber in the glibenclamide groups were less than control group. These times in the glibenclamide (5 mg/kg) group was significantly lower than control group (P<0.05), conversely total time spent in the dark chamber in the glibenclamide groups were higher than control group. Conclusion: Glibenclamide, as an ATP-sensitive potassium channel blocker, may reduce memory retention by increasing insulin levels and, consequently, reducing blood glucose levels.