عنوان مقاله :
بررسي شكستگي هاي فك و صورت در مراجعين به بيمارستان آيت الله موسوي زنجان (94-1392)
عنوان به زبان ديگر :
Study of maxillofacial fractures in patients referred to Ayatollah - Mousavi Hospital in Zanjan (2013-15)
پديد آورندگان :
شيرين بك، ايمان دانشگاه علوم پزشكي البرز - دانشكده دندانپزشكي - گروه جراحي فك و صورت، كرج، ايران , ناظمي سلمان، بهاره دانشگاه علوم پزشكي زنجان - دانشكده دندانپزشكي - گروه دندانپزشكي كودكان، زنجان، ايران , بصيرشبستري، سميرا دانشگاه علوم پزشكي البرز - دانشكده دندانپزشكي - گروه بيماري هاي دهان، كرج، ايران , صفوي، پدرام
كليدواژه :
اپيدميولوژي , شكستگي فك و صورت , صدمات
چكيده فارسي :
زمينه: در كشور ما بيش ترين علت مرگ و مير بعد از بيماري هاي قلبي- عروقي، تروماي ناشي از تصادفات جاده اي است. شكستگي هاي ناحيه فك و صورت بر زيبايي و عملكرد فرد تأثيرگذار است و منجر به عوارض روحي و اقتصادي نيز مي گردد. لذا به واسطه آمار بالاي تصادفات در مسير مواصلاتي استان زنجان بررسي شكستگي هاي فك و صورت اهميت مي يابد.
هدف: مطالعه حاضر به منظور بررسي مشخصات اپيدميولوژيك شكستگي هاي فك و صورت در مراجعين به بيمارستان آيت الله موسوي زنجان انجام شد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي گذشته نگر (1392 تا 94)، مشخصات فردي (سن و جنس) و شكستگي (محل و علت) 303 نفر از بيماران از آرشيو بيمارستان به روش پرونده خواني استخراج و در فرم اطلاعاتي ثبت گرديد. داده ها با كمك آمار توصيفي تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: از 277 بيمار شكستگي فك و صورت كه شرايط ورود به مطالعه اعم از كامل و خوانا بودن كليه اطلاعات ثبت شده در پرونده را داشتند، 229 نفر (%82) مذكر و 48 نفر (%18) مؤنث بودند. شايع ترين دهه سني درگير 21 تا 31 سال برآورد گرديد. بيش ترين و كم ترين فراواني محل شكستگي به ترتيب؛ فك تحتاني (%26/7) و كنديل (%6/9) بود. فراوان ترين علت آسيب به ترتيب؛ تصادف (%79/4)، سقوط از بلندي (%8/3)، نزاع و ضرب و شتم (%5/8) بود.
نتيجه گيري: بيش تر شكستگي هاي فك و صورت به علت تصادفات و نيز در مردان جوان رخ داد. لذا امدادرساني سريع به حادثه ديدگان، ايمن نمودن وسايل نقليه و ارتقاي سطح آگاهي مردم در زمينه استفاده از كمربند ايمني توصيه ميگردد.
چكيده لاتين :
Background: After cerebrovascular and coronary diseases, trauma due to road accident is the leading
cause of death in our country. Maxillofacial fractures have economic and psychological consequences
in addition to effects on the aesthetic and function of a person. Because of high frequency of car
accidents in Zanjan province roadways, evaluation of maxillofacial fractures is important.
Objective: The aim of study was to evaluate the epidemiologic characteristics of maxillofacial
fractures in patients referred to Ayatollah - Mousavi Hospital in Zanjan in 2013-15.
Methods: In this descriptive retrospective study, personal’s profile (age, sex), and fracture pattern
(etiology and location) of 303 patients were selected by archive review and recorded in the
informative form. Data were analyzed with descriptive statistics.
Findings: From 277 evaluated maxillofacial fractures patients who met the inclusion criteria in this
study such as completeness and legibility of registered data, 229 patients (82%) were male and 48
patients (18%) female. The peak incidence of maxillofacial injury was observed in the age group of
21-31 years. Most and least frequent site for fracture were mandible (26.7%) and condyle (6.9%)
respectively. The most common cause for maxillofacial fracture in sequence were: car accident
(79.4%), falling (8.3%), violence and assaults (5.8%).
Conclusion: The most common cause for maxillofacial fracture was car accident especially in young
adult males. So, emergency relief for victims, vehicle safety, and increase public awareness about
seat belt usage is suggested.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي - درماني قزوين
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي - درماني قزوين