كلونيزاسيون استافيلوكوكوس اورئوس در كاركنان درماني بيمارستان‌هاي دانشگاه علوم پزشكي قزوين

Staphylococcus aureus colonization in Qazvin university hospitals healthcare workers

زمينه: استافيلوكوك كلونيزه شده در حفره قدامي بيني كاركنان درماني يكي از منابع عفونت استافيلوكوكي در بيمارستان است. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين شيوع كلونيزاسيون بيني با استافيلوكوك اورئوس حساس و مقاوم به متي‌سيلين و مشخص كردن الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي آن‌ها در پرستاران و كاركنان خدماتي بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي قزوين انجام شد. مواد و روش‌ ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 396 نفر از كاركنان پنج بيمارستان در سال 1395 انجام گرفت. پس از اخذ رضايت و تكميل پرسش ­نامه يك نمونه از قدام حفره بيني جهت بررسي ميكروبيولوژيك گرفته شد. ايزولاسيون سويه­هاي استافيلوكوك و تعيين الگوي مقاومت (به روش انتشار ديسك و آزمون تي) براساس روش ­هاي استاندارد صورت گرفت. نمونه‌هاي مقاوم به سفوكستين به­ عنوان استافيلوكوك مقاوم به متي­ سيلين (MRSA) در نظر گرفته شد. داده ­ها با آزمون‌هاي مجذور كاي و تي مستقل تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: از 198 نفر كاركنان مورد بررسي، 32 نفر ( 16/2 %) ناقل استافيلوكوك بودند كه بيش ­ترين فراواني متعلق به بخش‌هاي مراقبت‌هاي ويژه (%20/3) بود. شيوع MRSA در كل جمعيت %3 بود. ميزان فراواني حاملين به ­طور معني ­داري در كاركنان با سطح تحصيلات بالاتر و پرستاران كم ­تر بود. هيچ‌يك از ايزوله‌ها به وانكومايسين و ريفامپين مقاوم نبودند. نتيجه‌گيري: شيوع حامل بودن عفونت استافيلوكوكي (به‌ويژه MRSA) در بين كاركنان درماني قزوين كم است. بنابراين، ريفامپين و موپيروسين جهت ريشه‌كني كلونيزاسيون استافيلوكوك اورئوس در كاركنان درماني حتي در موارد MRSA قابل توصيه هستند

Background: Staphylococcus aureus (SA) colonization of hospital personnel is a source of hospital acquired infections. Objective: The aim of this study was to determine the prevalence of nasal carriage rate of SA and methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) among Health Care Workers (HCWs) at Qazvin university hospitals. Methods: A cross sectional study was conducted among 396 employees of five teaching hospitals from October 2016 to April 2017. After obtaining informed consent and completion of the questionnaire, a sample was taken from the anterior nasal cavity for microbiology. The isolation of SA and their antimicrobial sensitivity were carried out by standard bacteriological procedures (disk diffusion and E-Test method). MRSA were confirmed by cefoxitin disk diffusion test. Chi square and independent t test were used to analyze the collected data. Findings: From the 198 HCWs, 32 people (16.1%) carried SA that the most carriers were workers of intensive care units (20.3%). 3% of all HCWs were identified as MRSA carriers. Colonization with SA is significantly lower among nursing and higher education. All SA isolates were sensitive to vancomycin and rifampin. Conclusion: The rate of nasal SA (especially MRSA) carriage among HCWs of Qazvin university hospitals is low. Also, staff teaching appears to be a promising approach for reducing nasal carrier. Rifampin and mupirocin, for eradication of Staphylococcus colonization in health workers (even MRSA) are acceptable.