مقايسه اثربخشي روش آرام سازي عضلاني پيشرونده و تنظيم هيجاني بر كيفيت زندگي بيماران قلبي سالمند

Effectiveness of progressive relaxation and emotional regulation on quality of life of heart patients

مقدمه: بيماري­ هاي قلبي يكي از مشكلات بزرگ در سراسر دنيا و علت 30 درصد از مرگ­ ها به حساب مي­ آيند. هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشي روش آرام ­سازي پيشرونده عضلاني و تنظيم هيجاني بر كيفيت زندگي بيماران قلبي سالمند انجام شد. مواد و روش­ ها: اين مطالعه از نوع نيمه آزمايشي به­ صورت پيش آزمون، پس ­آزمون با دو گروه آزمايش و شاهد در سال 97-1396 اجرا شد. جامعه آماري شامل 45 نفر از بيماران قلبي سالمند ساكن شهرستان دشتي بود كه دوران بستري در بيمارستان را در يك­سال گذشته سپري كرده بود­ند. بيماران به ­صورت در دسترس انتخاب و تصادفي در دو گروه آزمايش (آرام ­سازي پيشرونده عضلاني و تنظيم هيجان) و يك گروه شاهد (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. برنامه مداخله ­اي گروه­ هاي آزمايش در 8 جلسه 40 دقيقه­ اي انجام شد. گروه شاهد در اين مدت مداخله­ اي دريافت نكردند. براي جمع­ آوري داده ­ها از پرسش ­نامه­ كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (WHOQOL-BREF) استفاده شد. داده ­ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيره تجزيه و تحليل شدند. يافته­ ها: در مرحله پس­ آزمون، نمره هاي دو گروه مداخله آرام­ سازي پيشرونده عضلاني و تنظيم هيجان بر ميزان كيفيت زندگي نسبت به گروه شاهد به­ طور معني­ داري بهبود يافته بود (0/05>P). همچنين ميانگين نمره ­هاي كيفيت زندگي گروه مداخله آرام­ سازي پيشرونده عضلاني بيش ­تر از گروه مداخله تنظيم هيجان بود (0/01>P). نتيجه ­گيري: نتايج نشان داد در حوزه درمان و كار با سالمنداني كه بيماري قلبي دارند؛ آموزش آرام ­سازي پيشرونده عضلاني و تنظيم هيجان با توجه به ماهيت آن مي ­تواند كارا و نويدبخش باشد

Background: One of the major problems in the world are Cardiovascular diseases and it is the reason of 30% of the deaths. Objective: The current study aimed to investigate the effectiveness of progressive relaxation and emotional regulation on quality of life of elderly heart patients. Methods: This semi-experimental research was conducted with pre-posttest design with an experimental and control group in 2016-17. The population consisted of all elderly heart patients living in Dashti city who have been admitted to the hospital. Forty-five elderly heart patients were selected and randomly assigned to two experimental and control groups (n=15). The control group did not receive any intervention. An interventional programs (progressive muscle relaxation and emotional regulation) were performed in eight sessions for 40 minutes for experimental groups. To collect data, the World Health Organization Quality-of-Life scale (WHOQOL-BREF) were used. Data were analyzed and represented as mean, standard deviation, and ANCOVA. Findings: The quality of life in two experimental groups (progressive muscle relaxation and emotional regulation) compared to the control group, at posttest were increased (P<0.05). The average scores of quality of life was significantly increased in the progressive muscle relaxation group rather than emotion regulation training group in post-test stages (P<0.01). Conclusion: The results showed that progressive muscle relaxation and emotional regulation can be effective to treat and work with the elderly heart patients.