پيش بيني لارنگوسكوپي مشكل در بيماران تحت عمل جراحي سزارين

Prediction of difficult laryngoscopy in the patients undergone cesarean section

زمينه و هدف: عدم موفقيت در لوله گذاري مناسب داخل تراشه يكي از مهمترين علل مرگ و مير مادران حين بيهوشي عمومي است. بنابراين هدف از اين مطالعه تعيين توانايي پيش بيني ديد مشكل حنجره از طريق اندكس هاي پيش بيني كننده شامل آزمون تغيير يافته مالامپاتي (Modified Mallampati classification)، نسبت قد به فاصله تيرومنتال (RHTMD) و گاز گرفتن لب فوقاني (Upper- Lip-Bite test) بود. روش بررسي: اين مطالعه به صورت آينده نگر دو سوكور بر روي بيماران تحت عمل جراحي سزارين الكتيو با بيهوشي عمومي كه نياز به لوله گذاري داخل تراشه داشتند، انجام شد. آزمون هاي نسبت قد به فاصله تيرومنتال، گاز گرفتن لب فوقاني و آزمون تغيير يافته مالامپاتي قبل از عمل جراحي بررسي گرديد. يك متخصص بيهوشي با تجربه كه اطلاعي از بررسي راه هوايي قبل از عمل جراحي بيماران نداشت، لارنگوسكوپي را انجام داد و بر اساس طبقه بندي كورماك-ليهان درجه بندي آن را مشخص كرد. سپس حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت، منفي و نسبت بخت هر اندكس پيش بيني كننده راه هوايي به صورت منفرد و تركيبي تعيين شد. جهت مقايسه داده هاي دموگرافيك از آزمون t و مقايسه بين آزمونها از آزمون من ويتني استفاده شد. يافته ها: لارنگوسكوپي مشكل (درجه 3 و 4) در 35 بيمار 8/75% مشاهده شد. نسبت قد به فاصله تيرومنتال داراي حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري مثبت بالاتر و منفي كاذب كمتري نسبت به ساير اندكس ها بود. بهترين نقطه قطع جهت پيش بيني لارنگوسكوپي مشكل با نسبت قد به فاصله تيرومنتال عدد 21/24 تعيين شد. نسبت بختي با فاصله اطمينان 95% براي نسبت قد به فاصله تيرومنتال (21/21-1/21)7/8، كلاس مالامپاتي (5/60-1/11)2/1 و تست گاز گرفتن لب فوقاني (4/1-0/6)1/5 تعيين شد. نتيجه گيري: نسبت قد به فاصله تيرومنتال ممكن است تست غربالگيري مفيدي جهت پيش بيني لارنگوسكوپي مشكل در بيماران عمل سزارين باشد.

Background and aim: Unsuccessful intubations is important cause of anesthetic-related maternal mortality. Therefore, the purpose of this study was to determine the ability to predict difficult visualization of the larynx (DVL) from the following preoperative airway predictive indices: modified Mallampati test (MMT), the ratio of height to thyromental distance (RHTMD), and the upper- Lip-Bite test (ULBT). Methods: This prospective and double-blind study was conducted on the patients undergone elective cesarean section under general anesthesia requiring endotracheal intubations. RHTMD, MMT and ULBT tests were used for them prior to the operation. An experienced anesthesiologist, not apprised of the recorded preoperative airway assessment, performed the laryngoscopy and grading (as per Cormack and Lehane’s classification). Then, sensitivity, specificity, positive and negative predictive value, and false negative value for each airway predictor in isolation and in combination were determined. T and Mann Whitney tests were used for comparing of demographic data and comparing among the tests, respectively. Results: Difficult laryngoscopy (Grade 3 or 4) was observed in 35 patients (8.75%). RHTMD had a higher sensitivity, positive predictive value, and fewer false negatives than the other variables tested. A RHTMD=21.24 provided the best cutoff point for predicting subsequent difficult laryngoscopy. The odds ratio (95% confidence interval) of the RHTMD, Mallampati class, and ULBT were 7.8 (1.21-21.21), 2.1 (1.11–5.60), and 1.5 (0.6-4.1), respectively. Conclusion: The RHTMD may prove a useful screening test for predicting difficult laryngoscopy in obstetric population.