مقايسه تاثير تجويز داخل بيني دكسمدتوميدين و رمي فنتانيل بر شاخص هاي هموديناميك كودكان تحت لوله گذاري داخل تراشه: كارآزمايي باليني تصادفي شده

Comparing the Effect of Dexmedetomidine and Remifentanil on Hemodynamic Indices in Children Undergoing Endotracheal Intubation: A Randomized Clinical Trial

سابقه و هدف: تحريكات دردناك به دنبال لارنگوسكوپي و لوله‌گذاري تراشه سبب افزايش بروز عوارض هموديناميك در بيماران مي شود. هدف از اين مطالعه، بررسي مقايسه اي تاثير تجويز دكسمدتوميدين و رمي فنتانيل داخل بيني در كاهش تغييرات هموديناميك پس از اينتوباسيون در كودكان تحت بيهوشي عمومي مي باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي شده دو سو كور مي باشد كه بر روي 104 كودك6 تا 12 ساله كانديد بيهوشي عمومي در بيمارستان امام حسين (ع) اصفهان در سال 1396-1397 انجام گرفت. بيماران به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند: گروه اول دو دقيقه قبل از اينداكشن بيهوشي، g/kgµ 4 رمي فنتانيل و گروه دوم، µg/kg 2 دكسمدتوميدين نازال وگروه سوم، cc 1نرمال سالين 0/9 درصد داخل بيني دريافت كردند. سپس تغييرات هموديناميك و عوارض 1 و 5 دقيقه پس از اينتوباسيون ثبت شد. آزمون‌هاي مجذوركاي و ANOVA جهت مقايسه داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها: ضربان قلب در گروه دريافت كننده دكسمدتوميدين كم ترين افزايش و در گروه كنترل بيش‌ترين افزايش را داشت (022/=p). در خصوص متغيرهاي هموديناميكي ديگر از جمله فشار متوسط شرياني (98/0p=) و اكسيژن خون شرياني (81/0p=)، تفاوت معني‌داري ميان سه گروه مورد مطالعه ديده نشد. از طرفي هيچ‌گونه عارضه‌اي در هيچ يك از گروه‌ها ديده نشد. استنتاج: استفاده از دكسمدتوميدين نازال قبل از اينتوباسيون موجب ثبات بيش تر ضربان قلب به دنبال اينتوباسيون مي شود.

Background and purpose: Painful stimulation during laryngoscopy and endotracheal intubation results in increased hemodynamic side effects. The aim of current study was to compare the effects of intranasal dexmedetomidine and remifentanil on reduction of hemodynamic changes following endotracheal intubation in children undergoing general anesthesia. Materials and methods: A double-blind clinical trial was performed in 104 children aged 6-12 years old, undergoing general anesthesia in Isfahan Imam Hossein Hospital, Iran, 2017-2018. Patients were randomly assigned into three groups to receive intranasal (IN) remifentanil 4µg/kg, dexmedetomidine 2µg/kg (IN), or normal saline 1mL, 0.9% (IN) before the induction of anesthesia. Hemodynamic changes were recorded at one and five minutes following intubation. ANOVA and Chi-square were applied to analyze the data. Results: Heart rate was higher in patients receiving normal saline and lower in patients receiving dexmedetomidine (p=0.22). Mean arterial blood pressure (p=0.98) and arterial oxygenation (p=0.81) were not significantly different between the three groups. No significant side effects were observed in any group. Conclusion: Administration of pre-intubation intranasal dexmedetomidine, results in heart rate stabilization following intubation.