ارزش بيوماركرهاي معده اي در شناسايي ضايعات پيش سرطاني در بيماران ديس پپسي

The Value of Gastric Biomarkers in Detecting Precancerous Lesions in Patients with Dyspepsia

سابقه و هدف: در مناطق با ريسك بالاي كانسر معده، شناسايي ضايعات پيش سرطاني در شناخت زودرس آن اهميت خاصي دارد. در اين مطالعه ما به ارزيابي روش غيرتهاجمي بيوماركرهاي معده اي براي شناخت ضايعات پيش سرطاني پرداخته ايم. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، بيماران با علايم ديس پپسي مزمن كه به كلينك گوارش مركز دانشگاهي شهرستان ساري در سال 96 مراجعه كردند، وكانديد اندوسكوپي معده بوده اند، وارد مطالعه شدند. بعد از ارزيابي‌هاي اندوسكوپيك و پاتولوژي، بيماران در سه گروه افراد نرمال، بيماران با گاستريت مزمن فعال و متاپلازي روده‌اي تقسيم شدند. سپس نمونه سرمي آن‌ها از نظر بيوماركرهاي PG1,PG2, PG1/PG2 Ratio, Gastrin-G17 و سرولوژي هليكوباكترپيلوري مورد ارزيابي قرار گرفت. داده‌هاي حاصل توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 آناليز شد. يافته‌ها: از 63 بيمار وارد شده به مطالعه، تعداد 19 نفر با يافته‌هاي اندوسكوپي و پاتولوژي نرمال، 25 بيمار با گاستريت مزمن فعال و 19 بيمار با متاپلازي روده‌اي بودند. سطح سرمي PG1 و PG2 در بيماران با گاستريت مزمن فعال و متاپلازي روده‌اي بالاتر از بيماران نرمال بود (05/0p<) و شيوع بالاتري از عفونت هليكوباكتر پيلوري در بيماران با گاستريت مزمن فعال و متاپلازي روده‌اي در مقايسه با بيماران نرمال ديده شد (75 درصد در برابر 21 درصد). استنتاج: اندازه‌گيري بيوماركرهاي PG1 وPG2 و آنتي بادي ضد هليكوباكتر پيلوري در بيماران ديس پپسي مي‌تواند در شناسايي ضايعات پيش سرطاني معده كمك‌كننده باشد.

Background and purpose: Identifying precancerous lesions for early detection of gastric cancer is greatly important in high risk areas for stomach cancer. In this study, we evaluated stomach biomarkers as a non-invasive method for recognition of gastric precancerous lesions. Materials and methods: In a cross-sectional study, patients with chronic dyspeptic symptoms who were candidate for endoscopy were selected from Sari gastroenterology clinic. After endoscopic and pathological evaluations, patients were divided into three groups: those with normal endoscopic findings and pathology, patients with chronic active gastritis, and those with intestinal metaplasia. Their serum samples were evaluated for PG1, PG2, PG1/PG2 ratio, Gastrin-G17, and Helicobacter pylori serology. Data analysis was done in SPSS V21. Results: A total of 63 patients were investigated of whom 19 were found with normal endoscopic results and pathology, 25 had chronic active gastritis, and there were 19 with intestinal metaplasia. Serum levels of PG1 and PG2 in patients with chronic active gastritis and intestinal metaplasia were higher than normal patients (p<0.05). These patients also had higher incidence of Helicobacter pylori infection compared with normal patients. (75% vs. 21%). Conclusion: Measurement of PG1, PG2, and anti-H pylori antibody in dyspeptic patients can be helpful in identifying gastric precancerous lesions.