تأثير ذهن آگاهي مبتني بر شناخت درماني روي كيفيت زندگي بيماران مبتلا به SLE، يك كارآزمايي باليني تصادفي شده

The effectiveness of mindfulness based Cognitive Therapy on quality of life in Systemic Lupus Erythematosus patients:A randomized controlled trial

زمينه و هدف: لوپوس اريتماتوي سيستميك (SLE)، بيماري خود ايمني سيستميك با علت ناشناخته است. مطالعه ي حاضر با هدف تأثير شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي روي كيفيت زندگي اين بيماران انجام گرفته است. روش بررسي: اين پژوهش يك مطالعه ي تجربي با طرح كارآزمايي باليني تصادفي شده بود كه بر روي 46 بيمار مبتلا به لوپوس مراجعه كننده به كلينيك فوق تخصصي امام علي (ع) بيمارستان آيت الله كاشاني شهركرد با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس، طي مدت يكسال انجام شد. بيماران به ترتيب ورود به مطالعه، به تصادف در يكي از گروه هاي تجربي و شاهد تقسيم شدند (در مجموع 46 نفر در 2 گروه 23 نفري). هر 2 گروه تحت مراقبت پزشكي معمول قرار گرفته و گروه تجربي علاوه بر آن، 8 جلسه به صورت گروهي تحت شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي قرار گرفتند. بيماران قبل، بعد و 6 ماه پس از مداخله با استفاده از آزمون كيفيت زندگي (SF-36) مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين مجموع نمرات ابعاد رواني كيفيت زندگي در گروه تجربي نسبت به گروه شاهد در مرحله ي پس آزمون به طور معني داري بيشتر بود (به ترتيب P=0/001 و P=0/004 ). ميانگين مجموع نمرات ابعاد جسماني كيفيت زندگي در گروه تجربي نسبت به شاهد در مرحله ي پس آزمون به طور معني داري بيشتر (P<0/001)؛ اما در مرحله ي پيگيري اين اختلاف معني دار به دست نيامد (P=0/157). نتيجه گيري: نتايج حاكي از آن است كه شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي در بهبود كيفيت زندگي بيماران لوپوس موثر بوده و استمرار اين تأثير در ابعاد رواني بيشتر بوده است.

Background and aims: Systemic Lupus Erythematosus (SLE) is an inflammatory multi systemic autoimmune disease with auto antibodies. The aim of this study was to consider the effect of Mindfulness Based Cognitive Therapy (MBCT) on quality of life in patients with SLE. Methods: In this experimental study with randomized clinical trial design which was conducted on 46 SLE patients referring Imam Ali Clinic in Shahrekord, southwest Iran within one year, the patients (totally 46 patients in 2 groups of 23 each) were assigned into one of the treatment and control groups alternately. Both groups underwent routine medical care. The treatment group underwent eight group sessions of MBCT, as well. The patients were assessed by Quality of Life Test (SF-36) prior to, after, and six months after intervention. The data were analyzed using analysis of covariance. Results: The mean scores of mental quality of life in trial group were significantly more than control group at post-intervention and follow-up stage (P=0.001, P=0.004). The mean scores of somatic quality of life in trial group were significantly more than control group at post-intervention but weren’t significantly at follow-up intervention (P=0.001 vs P=0.157). Conclusion: The results demonstrated that MBCT has persistent and continuum effect on access scores of mental quality of life in patients with SLE.