عنوان مقاله :
تأثير يك دوره فعاليت بدني بر ميزان نوروتروفيك مشتق از آستروسيت مزانسفال جسم مخطط رت هاي نر صحرايي ابتلاء شده به پاركينسون
عنوان به زبان ديگر :
Effect of exercise on Mesencephalic astrocyte derived neurotrophic factor levelsin the striatum of rats suffering from Parkinsons
پديد آورندگان :
چراغيان، مصطفي دانشگاه مازندران - گروه فيزيولوژي ورزشي، مازندران، ايران , فلاح محمدي، ضيا دانشگاه مازندران - گروه فيزيولوژي ورزشي، مازندران، ايران , نژاد وزيري چتر دودي، امير دانشگاه مازندران - گروه فيزيولوژي ورزشي، مازندران، ايران
كليدواژه :
پاركينسون , تمرين هوازي , 6-هيدروكسي دوپامين , MANF
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به نتايج تحقيقات پيشين و تأثير تمرين اختياري روي فاكتورهاي نروتروفيك در درمان بيماري پاركينسون، هدف از انجام پژوهش بررسي تغييرات سطح MANF جسم مخطط موش هاي صحرايي نر در معرض سم عصبي تزريقي توسط جراحي استريوتاكسي به دنبال 4 هفته دويدن روي نوار گردان بود.
روش بررسي: 24 سر موش صحرايي نر به 4 گروه شم، كنترل پاركينسون، كنترل سالم و تمرين پاركينسون تقسيم شدند. گروه تمرين به مدت 4 هفته 5 روز در هفته و روزانه 2 جلسه 15 دقيقه‌اي كه حداقل 1 ساعت از هم فاصله داشتند، با سرعت 15 متر بر دقيقه تمرين انجام دادند. تزريق محلول 6- هيدروكسي دوپامين
(6-OHDA) به داخل جسم مخطط مغز با هدف توليد مدل تجربي پاركينسون صورت گرفت. 3 هفته پس از تزريق 6- هيدروكسي، تست چرخشي آپومورفين براي تأييد پاركينسوني شدن موشها انجام شد. سطوح MANF جسم مخطط با روش اليزا اندازه‌گيري گرديد. داده ها به روش آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد سطح MANF جسم مخطط در گروه كنترل پاركينسون (9±26/91 پيكوگرم بر ميلي‌گرم) نسبت به گروه كنترل سالم (2±45/22 پيكوگرم بر ميلي‌گرم) تفاوت معني داري دارد (05/0≥P)؛ همچنين سطح MANF جسم مخطط در گروه تمرين پاركينسون (2±29/35 پيكوگرم بر ميلي‌گرم) نسبت به گروه كنترل پاركينسون (9±26/91 پيكوگرم بر ميلي‌گرم) افزايش داشت، اما تفاوت آن معنيدار نبود (0/997=P).
نتيجه گيري: نتيجه اين پژوهش نشان داد كه اجراي برنامه دويدن روي نوارگردان با مشخصات مطالعه حاضر سبب افزايش سطح MANF جسم مخطط نمي شود و بنابراين نمي توان با قاطعيت نقش حفاظت نروني براي اين پروتكل تمريني قائل شد و نياز به تحقيقات بيشتري مي باشد.
چكيده لاتين :
Background and aims: The aim of this study, regarding the results of the previous researches and the effects of voluntary exercise on neurotrophic factors in treating PD, was to evaluate changes MANF level of rats` stratum exposed to neurotoxin injected by the stereotaxic surgery following the four weeks of treadmill running.
Methods: Twenty four rats were divided into four groups: Sham, Parkinson control, Parkinson exercise, and healthy control. Exercise group exercised for 4 weeks, 5 days per week and 2
15-minute sessions having at least 1 h interval. The purpose of injecting 6-OHDA into the brain striatum was to create an experimental model of PD. Three weeks after the injection of
6-hydroxydopamine (6-OHDA), Apo morphine rotational test was carried out in order to verify the rats with Parkinson latest. MANF levels in the striatum were measured by ELISA. Data was analyzed by one-way analysis of variance (ANOVA) and Tukey post-hoc test.
Results: The findings showed that there is a significant difference in the striatum MANF level of Parkinson control group (26.91±9 pg/mg) compared to the healthy control group (45.22±2 pg/mg) (P≤0.05). Furthermore, the striatum MANF level in Parkinson exercise group (29.35±2 pg/mg) had an increase in comparison with the Parkinson control group (26.91±9 pg/mg), but the difference was not significant (P=0.997).
Conclusion: This research has shown that performing treadmill running program cannot increase the MANF level of striatum. Therefore, we cannot decisively consider a neural protective role for this training protocol and it necessitates further studies.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد
