مقايسه كيفيت و انواع اختلالات خواب در بيماران ديابتي نوع دو كنترل ‌شده و كنترل نشده

Comparison of quality and type of sleep disorders in good control and uncontroled diabetic type2 patients

زمينه و هدف: شواهد آزمايشگاهي و اپيدميولوژيك نشان داده است كه طول مدت خواب و كيفيت آن با ديابت ارتباط داشته و ممكن است خطر ابتلا به ديابت مليتوس نوع دو را بالا ببرد. اختلالات خواب در بيماري‌هاي مزمن بسيار شايع‌اند؛ لذا اين مطالعه جهت مقايسه كيفيت و انواع اختلال خواب در بين دو گروه از بيماران ديابتي نوع دو با كنترل خوب و نامطلوب و يافتن ارتباط بين كنترل متابوليك قند و خواب طراحي شد. روش بررسي: در اين مطالعه مورد شاهدي 160 نفر از بيماران ديابتي نوع دو مراجعه‌كننده به مركز ديابت شهر قم و اراك برحسب سطح A1C به دو گروه با كنترل خوب (65 نفر) و كنترل نامطلوب (95 نفر) تقسيم شدند و داده‌ها بر اساس پرسشنامه سنجش كيفيت خواب پيتزبورگ و جداول نه ‌گانه DSM-IV-TR جمع‌آوري و با تست كاي اسكور، تي تست و رگرسيون لجستيك آناليز شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه كيفيت خواب رابطه خطي مستقيم با سطح HBA1C، به‌عنوان ماركر اصلي كنترل گلايسميك داشت و در كل كژ خوابي‌ها در ديابت كنترل نشده بيشتر بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش بارز كنترل گلاسميك در بيماري ديابت مليتوس نوع دو، تعديل عوامل موثر بر آن بسيار مهم است. سبك زندگي يكي از مهم‌ترين عوامل موثر بر مراقبت بيماري ديابت است و خواب و استراحت كافي يكي از مهم‌ترين اجزا زندگي بشر و موثر بر كنترل قند است. لذا بايد ارتقاء كمي و كيفي خواب و تشخيص و درمان اختلالات آن به‌عنوان مداخله‌اي جهت بهبود كنترل قند خون در بيماران با ديابت نوع دو مدنظر قرار گيرد. از جنبه ديگر نيز، بيماراني كه قند خون مطلوبي دارند، از خواب بهتري برخوردار بوده و كيفيت خواب آنان نيز بهتر است.

Background and aims: Evidence from laboratory and epidemiologic studies has showed that sleep duration and its quality relate with diabetes and may increase diabetes risk. Sleep disorders in Chronic diseases are prevalent. This study was aimed to compare sleep quality and disorders among patients with controled and uncontroled diabetes mellitus and relationship between metabolic controls of glucose and sleep. Methods: In this case control study160 Type 2 diabetic mellitus patients referred to the Qom and Arak diabete center were selected and according to Glycemic control was assessed by hemoglobin A1c (HbA1c) level divided in to groups with good control (n=65) and uncontroled control (n=95). Data were collected using Pittsburgh sleep quality index (PSQI) and DSM-IV-TR schedule and analyzed using chi-square, logestic regression and t-test. Results: In the currentr study, sleep duration and quality were in significant linear corolation with HbA1c level, a key marker of glycemic control and in general, major sleeping disorders in uncontroled diabetes were dissomnia. Conclusion: According to the importance rule of good glycemic control in type 2 diabetic mellitus patients, adjustment of related factors is important. Life style is one of the most important effective factor for care of diabetic patients. Sleep and rest are the most important components of human life, and for glysemic control. So, optimizing sleep duration and quality and identifying and treatment of sleep disorders should be considered as an intervention to improve glucose control in patients with type 2 diabetes. In the other hand, patients with good glycemic control have beter sleep and beter sleep quality.