كليدواژه :
دروغ , وعده دروغ , دروغ به همسر , دروغ به فرزند , دروغ به بستگان
چكيده فارسي :
دروغ همواره نكوهيده بوده و پيش از اديان، عقل و وجدان آن را زشت شمرده است، اما برخي دروغ‌ها به جهت غلبه فضيلت عارض بر آنها در روايات استثنا شده‌اند. يكي از اين مستثنيات، دروغ‌گفتن به همسر و در تعبير ديگر به اهل است. پژوهۀ فرارو با روش تحليلي ـ اسنادي به مطالعۀ فقهي اين مسئله پرداخته و آن را در شش بُعد كاويده است. نتيجۀ تحقيق در اين شش ساحت نشان داده است تنها قدر متيقن از ادله يعني وعدۀ دروغ شوهر به زن جايز است و شواهد روايي نشان مي‌دهد اين تجويز هم فقط در مورد خاص يعني تأمين مادياتي خارج از حق زن يا توان مرد و به منظور جلب رضايت خاطر زن و تداوم انس و الفت خانوادگي است و ازاين‌رو مطلقاً قابل تسري به ديگر ساحت‌هاي ارتباطي همسران يا دروغ زن به شوهر يا در ارتباط ميان والدين با فرزندان يا در ارتباط ميان مكلف با ديگر بستگان نيست، مگر دروغ به جهت اضطرار يا تأمين برخي مصالح و يا دفع برخي مفاسد كه در ارتباط با عموم مسلمانان از جمله در ارتباطات خانوادگي مجاز يا لازم است. همچنين جواز اين دروغ به زوجۀ موقت قابل تسري نيست، اما در هر حال چنين دروغي واجب و بلكه مستحب هم نيست به صورت توريه‌اي ادا شود.
چكيده لاتين :
The lie is always blameworthy, and prior to the Devine religions, the reason and conscience have regarded it as reprehensible; but because of overcoming the virtue on some falsehoods, they are excluded by the traditions. One of these exceptions is telling the lie to the spouse and in the other words, the family. By using the analytical - narrative method, this research has studied the mentioned jurisprudential question and researched its six aspects. According to the research result of the six aspects, so much is certain that the husband`s false promise to his wife is permissible, and the narrative evidence proves that this permission is only limited to a special case i.e. securing the expenses beyond the wife`s right or the husband`s ability and for the purpose of attracting the wife`s consent and continuing the family familiarity and friendship, and therefore, it is not absolutely extended to the other aspects of relationship among the couples or a wife`s lying to her husband or between the parents and their children or among the fully legal responsible persons, unless ,because of necessity or securing some interests and rejecting part of corruptions which are related to the all the Muslims including the family communications, the falsehood is permissible and necessary. Similarly, the permission of a lie to a temporary wife is not applicable, but in any way, such a lie in the form of dissimulation is not obligatory and also is not recommended.
