كليدواژه :
نافله شب , فضيلت , نيمه‌شب , طلوع فجر صادق
چكيده فارسي :
نافله شب يكي از عباداتي است كه در آيات و روايات ائمه معصوم: بر آن تاكيد فراواني شده است. سيرۀ عملي معصومان: و سلف صالح نيز اصرار بر تداوم عملي بر آن بوده است. يكي از احكامِ اين عبادت، كه بسياري از علاقه‌مندانش را از انجام آن محروم كرده، وقت نماز شب است. ازنظرِ مشهور فقيهان، ابتداي آن نيمه‌شب و انتهايش طلوع فجر صادق است. در ميان فقيهان معاصر نيز، جز دو يا سه نفر، اكثريت آنان براساس نظر مشهور فتوا داده‌اند. اين نوشته ضمن بررسي و نقد ادلۀ قول مشهور، كه در مجموع هفت مورد است، با ادله و قرائن و مؤيدات گوناگوني ثابت كرده وقت نماز شب از اول شب است؛ ولي نيمه‌شب به‌بعد وقت فضيلت است و هرچه به سحر و طلوع فجر نزديك‌تر شود، از فضيلت بيشتري برخوردار است.
چكيده لاتين :
The recommended night prayer is one of the worships that has been emphasized by the verses and traditions of the innocent Imams (s.a), and an insistence on it has been practically continued by the practical biography (sirah) of the Innocents and the righteous elders of the past. One of the religious precepts that has deprived many enthusiasts of it from carrying out it, is the time of this prayer which in accordance with the well known viewpoint of the jurists, its beginning is midnight, and its end is the true down. Among the contemporary jurisprudents, except two or three personalities, the majority of them have delivered the same religious decision (fatwa) based on that famous theory. Reviewing and criticizing the evidence of the famous theory which is totally seven case, this article has proved with various evidence, circumstances and proofs that the time of the mentioned prayer is the beginning of the night, but the midnight later is the time virtue of prayer, and the more the night prayer approaches dawn and rising, the more virtue it has.
