كليدواژه :
سرزندگي , انعطاف‌پذيري , تنوع , مشاركت , خدمات شايسته , مسكن مقاوم , دسترسي متعادل , محله پايدار , فرسودگي محله , محله
چكيده فارسي :
فرآيندهاي بازساختاردهي اقتصادي و اجتماعي منجر به بازشكل‌دهي شهري شده و تأثيرات فراواني را بر شهرهاي جهان در پي داشته است. يكي از اين تأثيرات، افت شهري است كه به معناي كارايي نامطلوب (نسبي) اقتصاد شهري و شكل‌گيري محروميت اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و محيطي است كه در نبود مداخله بيروني از امكان تداوم و پايداري برخوردار است. افت شهري
–به دليل تمركز فضايي- منجر به ايجاد، تداوم و تشديد فرسودگي در برخي محلات شهري شده است. در ايران نيز، فرسودگي برخي محلات شهر به عنوان يكي از پيامدهاي تحولات اقتصادي و اجتماعي دوران معاصر قابل ردگيري است. تأثير فرسودگي بر اين محلات، برهم‌خوردن توازن بين كاركردهاي اصلي، تمركز ساختمان‌هاي كم‌دوام، كمبود خدمات و تسهيلات عمومي و نبود تعادل بين حركت سواره و پياده است؛ شرايطي كه تحت عنوان عدم تعادل و ناپايداري قابل تبيين است.
پايداري محله از جنبه‌هاي مختلف كالبدي، كاركردي، محيطي، اجتماعي و ... قابل بررسي است. يكي از جنبه‌هاي پايداري (كه در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته است) تعادل و توازن بين كاركردها و عملكردهاي مختلف در محله است. در اين مقاله، ضمن شناسايي معيارها و شاخص‌هاي دستيابي به پايداري محله (از جنبه كاركردي) از طريق تحليل محتواي منابع موجود، وضعيت محلات داراي بافت فرسوده در شهر تهران در ارتباط با اين شاخص‌ها مورد بررسي قرار گرفته و راهكارهاي مورد نياز براي ارتقاي وضعيت محلات جهت دستيابي به پايداري كاركردي معرفي مي‌شود.
چكيده لاتين :
Processes of socio-economic restructuring result in reshaping cities and affect all aspects of urban life all over the world. One effect of such processes is urban decline which may be defined as "the relative under-performance of many local urban economies and the resulting mix of economic, social, physical, and environmental exclusion, which often appears to be self-sustaining in the absence of external intervention". The urban decline, because of spatial concentration, leads to the creation, continuation, and intensification of deteriorated neighbourhoods. In Iran, deterioration of some urban neighbourhoods can be considered as the consequence of contemporary socio-economic transitions. The consequences of urban deterioration are the disequilibrium of main functions in the neighbourhood, the concentration of unstable buildings, lack of public services, and unbalance between driving paths and pavements. The result is the lack of equilibrium, balance, and sustainability in the deteriorated neighbourhoods.
The issue of neighbourhood sustainability can be considered from physical, functional, environmental, and social aspects. This paper put an emphasis on the equilibrium and balance between different functions and defines the criteria and indices of a sustainable neighbourhood from functional aspect. To this end, the content of literature is reviewed; then, the status quo of the deteriorated neighbourhoods of Tehran (in relation to the defined indices) is analysed; and finally, the required policy readjustments to enhance functional sustainability in these neighbourhoods is proposed.
