مقايسه سياست‌هاي ساخت براي انبارش و ساخت براي سفارش در زنجيره تأمين كالاهاي فاسدشدني با استفاده از نظريه صف

A Comparison of Make-to-Stock and Make-to-Order Policies in Perishable Products Supply Chain with Queuing Theory

توجه روزافزون به خواسته‌هاي مشتريان براي تحويل سريع كالا و سفارشي‌سازي آن، از يك سو و هزينه‌هاي مختلف سيستم‌هاي توليدي از سوي ديگر، انتخاب سياست توليد را به يكي از مسائل مهم براي مديران صنايع تبديل كرده است. از اين‌رو مطالعات زيادي در زمينه انتخاب از بين دو سياست ساخت براي انبارش و ساخت براي سفارش صورت گرفته است. با اين وجود حجم كمي از مقالات به بررسي زنجيره تأمين كالاي فاسدشدني و تعيين سياست بهينه توليد در آن پرداخته‌اند. پژوهش پيش‌رو به بررسي و مقايسه اين دو سياست در زنجيره تأمين دو سطحي كالاي فاسدشدني با طول عمر نمايي پرداخته و از مباني نظريه صف براي مدل‌سازي سيستم بهره گرفته است. به اين ترتيب با بررسي شرايط زنجيره در حالت پايدار و بدست آوردن معادلات تعادلي، معيارهاي ارزيابي عملكرد سيستم محاسبه شده و مدل‌هاي رياضي توسعه مي‌يابند. براي حل مدل‌هاي پيشنهادي از روش جستجوي مستقيم استفاده شده و تحليل حساسيت با بررسي مثال عددي صورت گرفته است.

Manufacturers face customer pressure to improve quality, customize products and reduce delivery delay and also different costs of production systems. These conflicting objectives have motivated to many researches about the choice between make-to-stock and make-to-order policies. However, a few studies have compared them in perishable products supply chain. In this paper, make-to-stock and make-to-order policies are studied and compared in a two-stage supply chain of perishable products with exponential life time by using of queuing theory. After deriving steady state equations, system performance measures are calculated and mathematical models are developed to minimize total cost. Optimal solutions are obtained by enumeration and direct search techniques. The sensitivity analysis of the model is performed by a numerical example.