تاثير تمرينات ثبات مركزي بر تعادل ايستا و پويا در كودكان با اختلال هماهنگي رشدي

The Effect of Core Stability Training on Static and Dynamic Balance in Children with Developmental Coordination Disorder

مقدمه: اختلال هماهنگي رشدي مشكلاتي براي بسياري از كودكان در مهارت هاي حركتي به وجود مي آورد، طراحي برنامه هاي حركتي مناسب از مهمترين عوامل كمك به اين طيف از افراد جامعه مي باشد. يكي از برنامه هايي كه در سال هاي اخير نظر متخصصين رشد را به خود جلب كرده است تمرينات ثبات مركزي است. هدف از مطالعه حاضر تعيين اثر تمرينات ثبات مركزي بر تعادل كودكان با اختلال هماهنگي رشدي است. مواد و روش ها: تحقيق حاضر نيمه تجربي استكه در آنتعداد 30 كودك مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي، با دامنه سني 9 تا 12 سال به صورت در دسترس انتخاب، و بعد از انجام پيش آزمون مربوط به تعادل ايستا و تعادل پويا به صورت تصادفي در سه گروه (تمرينات ثبات مركزي، فعاليت هاي روزانه، كنترل) جاي داده شدند. گروه تمرينات ثبات مركزي به مدت 12جلسه 45 دقيقه اي تمرينات ثبات مركزي را اجرا كردند، گروه فعاليت هاي روزانه در اين مدت فعاليت هاي معمول روزانه را انجام دادند و گروه كنترل فعاليتي نداشتند، در نهايت پس آزمون به عمل آمد و نتايج ثبت گرديد. جهت بررسي فرضيه هاي تحقيق از آزمون تحليل واريانس يك راهه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته ها: تفاوت معني داري بين سن (p=0.955)، وزن (p=0.425) و قد (p=0.515) آزمودني هاي سه گروه مشاهده نشد. تمرينات ثبات مركزي منجر به بهبود تعادل آزمودني ها شد و گروه تمرينات ثبات مركزي عملكرد بهتري نسبت به گروه كنترل و فعاليت هاي روزانه در تعادل ايستا و پويا داشت (p<0.001). علاوه بر اين تفاوت معني داري در تعادل ايستا و پويا گروه فعاليت هاي روزانه و كنترل يافت نشد (p=0.539). نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش، مي توان از تمرينات ثبات مركزي به عنوان مداخله اي سودمند در جهت بهبود تعادل ايستا و پوياي كودكان مبتلا به اختلال هماهنگي رشدي استفاده كرد.

Introduction: The developmental coordination disorder causes many problems in motor skills of children. Designing appropriate motor plans is important to help these children. The core stability training is one of the related programs which has attracted the attention of the experts of this field in recent years. This study was aimed to investigate the effect of core stability training on balance in children with developmental coordination disorder. Materials and Methods: In this quasi -experimental study, 30 children with developmental coordination disorder aged 9 to 12 years old were selected. After static balance (Stork test) and dynamic balance (Star test) pre-tests, they were randomly divided into three groups: core stability training, daily activities, and control. The core stability exercise group conducted the core stability training for 16 sessions of 45 minutes. In this period, the daily activities group performed their daily routine activities. The control group had no activity. Finally, the post-test was conducted and the results were recorded. The research hypotheses were tested using one-way analysis of variance and Tukey post hoc test (p<0.05). Results: There was no significant difference among the three groups in terms of age (p=0.955), weight (p=0.425), and height (p=0.515). Also, the central stability exercises improved the subjects' balance. The central stability training group had a better performance in static and dynamic balance compared to the other two groups (p<0.001). In addition, there was no significant difference between daily activities group and control group in terms of static and dynamic balance (p=0.539). Conclusion: According to the findings, the core stability exercise may be used as a useful intervention to improve static and dynamic balance of children with developmental coordination disorder.