اثربخشي كيفيت زندگي درماني بر افزايش شادي و عزت نفس پرستاران شاغل در بيمارستان دولتي شهداي لنجان زرين شهر

The Effects of Quality of Life Therapy on Increasing Happiness and Self-Esteem among Nurses at the Public Hospital of Shohadaye Lenjan in Zarrinshahr City

مقدمه روانشناسان معتقدند كه توجه به عزت نفس و شادي پرستاران مي تواند اثر مثبتي در انگيزش آنان براي انجام وظايف محوله داشته باشد. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي كيفيت زندگي درماني بر افزايش شادي و عزت نفس پرستاران شاغل در بيمارستان دولتي شهداي لنجان زرين شهر بود. مواد و روش ها پژوهش از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش راكليه پرستاران شاغل در بيمارستان دولتي شهداي لنجان زرين شهر در 96-1395 شامل مي شدند. با روش نمونه گيري در دسترس نمونه اي به حجم 30 نفر انتخاب شد (گروه آزمايش=15 نفر و گروه كنترل=15 نفر). گروه آزمايش 8 جلسه مداخله درماني هفتگي 60 دقيقه اي را دريافت نمود اما گروه كنترل مداخله اي دريافت نكرد. ابزار جمع آوري داده ها، پرسشنامه شادمامي آكسفورد و عزت نفس كوپر اسميت بود. داده هاي پژوهش با كمك روش هاي آمار توصيفي و تحليل كوواريانس تحليل شد. يافته ها نتايج پژوهش نشان داد كه در مرحله پس آزمون تفاوت معني داري بين گروه هاي آزمايش و كنترل در افزايش نمرات شادي (p=0.002) و مولفه هاي آن شامل: (خشنودي از زندگي (p=0.011)، خلق مثبت(p=0.000) ، سلامت (p=0.000), و كارآمدي (p=0.001) وجود دارد. در عزت نفس (p=0.002) و مولفه هاي آن شامل عزت نفس اجتماعي (p=0.002) و عزت نفس خانوادگي (p=0.001) نيز تفاوت معني داري بين گروه ها مشاهده گرديد. نتيجه گيري بر اساس نتايج اين مطالعه درمان كيفيت زندگي كه از تركيب روان شناسي مثبت نگر با رويكرد شناختي-رفتاري شكل گرفته، مي تواند عزت نفس و شادي پرستاران را افزايش دهد.

Introduction: Psychologists believe that paying attention to the self-esteem and happiness in nurses can have positive effects on motivating them to perform their duties. This study was conducted aimed at investigating the effects of quality of life therapy (QOLT) on increasing happiness and self-esteem among nurses at the public hospital of Shohadaye Lenjan in Zarrinshahr City. Material and Methods: The research has a quasi-experimental and pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study consisted of all nurses working at the Public Hospital of Shohadaye Lenjan in Zarrinshahr City in 2016. A sample comprised of 30 individuals was selected using the sampling method (the experimental group and the control group consisted of 15 individuals each). The experimental group received eight 60-minute sessions of weekly interventions, but the control group received no intervention. Data were collected using the Oxford Happiness Inventory and Coopersmith's Self-Esteem Inventory. The data were analyzed using descriptive statistics and the covariance analysis. Results: The results of the study indicated that there was a significant difference between the experimental group and the control group in terms of the increase in the happiness scores (p=0.002) and their components (i.e. life satisfaction (p=0.011), the positive mood (p=0.000), health (p=0.000), and efficacy (p=0.002)). Also, there was a significant difference between the two groups in terms of self-esteem (p=0.002) and its components, including social self-esteem (p=0.002) and family self-esteem (p=0.001). Conclusion: According to results of the current research, the quality of life therapy as the combination of the positive psychology and the cognitive behavioral therapy can increase happiness and self-esteem among nurses.